Opracowały: mgr Małgorzata Ściubisz, lek. Iwona Rywczak
We francuskim badaniu obserwacyjnym oceniono wpływ szczepień na ryzyko wystąpienia zapalenia naczyń związanego z IgA (plamicy Schönleina i Henocha). W badaniu, będącym rodzajem badania kliniczno-kontrolnego, wykorzystano metodę case-crossover. Metoda ta polega na porównaniu ekspozycji na potencjalny czynnik ryzyka niedługo przed początkiem choroby z ekspozycją w innym czasie, stanowiącym okres kontrolny.
Badaniem objęto 167 dzieci (przed ukończeniem 18. rż.) hospitalizowanych z powodu plamicy Schönleina i Henocha na 5 oddziałach pediatrycznych w latach 2011–2016. Dla każdego pacjenta zebrano informacje o szczepieniach wykonanych w ciągu 12 miesięcy przed zachorowaniem. W okresie tych 12 miesięcy wydzielono okres 3 miesięcy poprzedzających wystąpienie zapalenia naczyń oraz 3 okresy kontrolne, dzieląc równo na 3 pozostałych 9 miesięcy.
Spośród 167 dzieci co najmniej 1 szczepionkę w okresie 12 miesięcy przed zachorowaniem otrzymało 42 z nich: 32 otrzymało 1 preparat, 8 – 2 szczepionki, a u 2 dzieci szczepienie wykonano 3-krotnie. Łącznie 42 dzieciom podano 54 szczepionki. 15 dzieci zaszczepiono w okresie 3 miesięcy przed zachorowaniem na zapalenie naczyń. W przeprowadzonej analizie wykazano, że podanie jakiejkolwiek szczepionki w ciągu 3 miesięcy przed wystąpieniem zapalenia naczyń nie wpłynęło na ryzyko zachorowania (OR: 1,6 [95% CI: 0,8–3,0]). Nie stwierdzono również znamiennie zwiększonego ryzyka po podaniu takich szczepionek, jak Td-IPV ze składnikiem krztuścowym lub bez tego składnika, przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby, meningokokom oraz MMR – OR wyniósł odpowiednio 1,7 (95% CI: 0,8–3,9), 1,7 (95% CI: 0,3–8,3), 1,1 (95% CI: 0,3–4,2) i 2,0 (95% CI: 0,3–12,0).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepionki stosowane rutynowo u dzieci nie zwiększyły ryzyka wystąpienia zapalenia naczyń związanego z IgA w ciągu 3 miesięcy po szczepieniu.
