Opracowała Małgorzata Ściubisz, redaktor „Medycyny Praktycznej – Szczepienia”
W brazylijskim badaniu obserwacyjnym z prospektywnym zbieraniem danych oceniono bezpieczeństwo szczepienia przeciwko żółtej gorączce u pacjentów z alergią na białko jaja kurzego (BJK). Badanie przeprowadzono w okresie od stycznia 2018 roku do września 2019 roku w poradni alergologii i immunologii jednego ze szpitali o czwartym stopniu referencyjności w Sao Paulo.
Do badania zakwalifikowano 58 pacjentów (mediana wieku: 2,3 roku, zakres: 0,7–13,9 roku) z potwierdzoną IgE-zależną alergią na BJK (dodatni wynik doustnej próby prowokacji lub epizod reakcji anafilaktycznej na białka jaja w ciągu ostatnich 6 mies. lub IgE-zależna reakcja typu natychmiastowego na białka jaja potwierdzona dodatnim wynikiem badania w kierunku obecności swoistych przeciwciał w klasie IgE [oznaczenie stężenia IgE i/lub punktowy test skórny] w ciągu ostatnich 2 mies.).
Procedurę szczepienia realizowano według specjalnego protokołu. Przed szczepieniem u wszystkich pacjentów wykonano punktowy test skórny z użyciem szczepionki przeciwko żółtej gorączce (wynik odczytywano po 15 min). W przypadku ujemnego wyniku (bąbel pokrzywkowy <3 mm) wykonywano test śródskórny preparatem rozcieńczonym z 0,9% NaCl w stosunku 1:100 (wynik odczytywano po 15–30 min). Jeżeli wynik testu śródskórnego był ujemny (bąbel pokrzywkowy większy o <3 mm od bąbla w punktowym teście skórnym), podawano jednorazowo pełną dawkę szczepionki. U pacjentów z dodatnim wynikiem punktowego testu skórnego lub testu śródskórnego dawkę szczepionki dzielono i podawano stopniowo zgodnie z protokołem American Academy of Pediatrics. Wstrzyknięcia wykonywano podskórnie w 15-minutowych odstępach: (1) 0,05 ml preparatu rozcieńczonego z 0,9% NaCl w stosunku 1:10, kolejne dawki w pełnym stężeniu; (2) 0,05 ml, (3) 0,1 ml, (4) 0,15 ml i (5) 0,2 ml. Po szczepieniu pacjentów obserwowano przez godzinę.
U wszystkich pacjentów wynik punktowego testu skórnego był ujemny. U 48 badanych uzyskano też ujemny wynik testu śródskórnego. Zgodnie z protokołem pacjentom tym podano jednorazowo pełną dawkę szczepionki przeciwko żółtej gorączce i nie obserwowano żadnych niepokojących objawów. Pozostałym 10 pacjentom z dodatnim wynikiem testu śródskórnego dawkę szczepionki podawano stopniowo. U 6 pacjentów wystąpiły łagodne objawy reakcji nadwrażliwości wymagające podania leków przeciwhistaminowych II generacji lub dodatkowo GKS. U pozostałych 4 pacjentów nie obserwowano niepokojących objawów. Wszyscy otrzymali pełną dawkę szczepionki zgodnie z protokołem. Epizod reakcji anafilaktycznej na BJK w wywiadzie nie wiązał się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości po szczepieniu przeciwko żółtej gorączce wykonanym zgodnie ze specjalnym protokołem. Dodatni wynik testu śródskórnego był czynnikiem prognostycznym wystąpienia reakcji nadwrażliwości po szczepieniu przeciwko żółtej gorączce u pacjentów z potwierdzoną alergią na BJK.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie przeciwko żółtej gorączce wykonane według specjalnego protokołu jest bezpieczne nawet u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła reakcja anafilaktyczna na BJK.
