Opracowała lek. Iwona Rywczak
W amerykańskim badaniu kliniczno-kontrolnym oceniono skuteczność szczepienia przeciwko krztuścowi osób >11. roku życia za pomocą skojarzonej szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi ze zmniejszoną dawką toksoidu tężcowego i bezkomórkowych komponentów pałeczki krztuśca (dTpa). Do badania zakwalifikowano 668 pacjentów, u których w latach 2006–2010 rozpoznano krztusiec metodą łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR). Utworzono dwie grupy kontrolne. Grupę 1. stanowili pacjenci, u których w tym samym okresie uzyskano ujemny wyniki badania PCR (10 098 osób), a grupę 2. utworzyło 21 599 osób dopasowanych m.in. pod względem wieku, płci i przebytych szczepień przeciwko krztuścowi w ciągu pierwszych 2 lat życia. Odsetek zaszczepionych dTpa wśród pacjentów z potwierdzonym laboratoryjnie krztuścem wyniósł 24%, a wśród osób z ujemnym wynikiem PCR 31,9% (p <0,001). Po uwzględnieniu czynników zakłócających u osób zaszczepionych dTpa stwierdzono mniejsze ryzyko zachorowania na krztusiec niż u osób z 1. i 2. grupy kontrolnej – OR odpowiednio: 0,47 (95% CI: 0,38–0,58) i 0,36 (95% CI: 0,29–0,45). Na podstawie wartości OR obliczono, że skuteczność rzeczywista dTpa w profilaktyce zachorowań na krztusiec wynosi odpowiednio: 53,0% (95% CI: 41,9–62,0, p <0,001) i 64,0% (95% CI: 55,5–70,9; p <0,001).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepionka dTpa umiarkowanie skutecznie zapobiegała zachorowaniom na krztusiec u młodzieży i dorosłych.