Opracowała lek. Iwona Rywczak
W 2010 roku w Stanach Zjednoczonych do programu szczepień dzieci do 2. roku życia wprowadzono skoniugowaną 13-walentną szczepionkę przeciwko pneumokokom (PCV-13). W badaniu obserwacyjnym z prospektywnym zbieraniem danych porównano liczbę przypadków inwazyjnej choroby pneumokokowej (IChP) z okresu przed wprowadzeniem programu szczepień PCV-13 oraz po jego wprowadzeniu. Badaniem objęto pacjentów leczonych w 8 szpitalach i podległych im placówkach ambulatoryjnych.
W porównaniu z latami 2007–2009 ogólna liczba przypadków IChP zmniejszyła się w 2011 roku o 42%. U dzieci do 24. miesiąca życia i w grupie wiekowej 25–60 miesięcy zarejestrowano odpowiednio 53 i 46% mniej zachorowań. Ogólna liczba zachorowań na IChP wywołaną przez typy pneumokoka zawarte w szczepionce zmniejszyła się o 57%, a liczba zachorowań wywołana przez typy 19A, 7F i 3 odpowiednio o: 58, 54 i 68%. Ogólna liczba zakażeń typami nieuwzględnionymi w PCV-13 pozostała raczej na stabilnym poziomie, odnotowano jednak więcej przypadków zakażeń typem 33F. W odniesieniu do postaci IChP największą redukcję zaobserwowano w liczbie zachorowań na zapalenie płuc i zapalenie wyrostka sutkowatego.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że rok po wprowadzeniu programu szczepień niemowląt PCV-13 liczba zachorowań na IChP istotnie się zmniejszyła. Nie stwierdzono wyraźnego zwiększenia liczby zakażeń typami serologicznymi nieobjętymi szczepionką.