medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Z anatomicznego i dydaktycznego punktu widzenia zamieszczony artykuł przeglądowy wydaje się istotny, osobiście jednak uważam za bardzo naiwny pogląd, by jakikolwiek ośrodek naukowy na świecie był w stanie narzucić swoją opinię innym ośrodkom, biorąc szczególnie pod uwagę nikły wpływ anatomów na nomenklaturę używaną w języku (slangu) klinicznym.
U chorych na OZT o podłożu kamiczym wczesna laparoskopowa cholecystektomia w porównaniu z cholecystektomią odroczoną wiąże się z podobnym ryzykiem rozwoju powikłań.
Chorzy poddani operacjom w obrębie jamy brzusznej są narażeni na wystąpienie istotnych powikłań związanych z wytworzeniem się pooperacyjnych zrostów w jamie otrzewnej.
Artykuł nie tylko dotyczy ogólnie znanych i akceptowanych, wręcz podstawowych aspektów operacji w obrębie jelita grubego, ale – opierając się na doświadczeniach jednego z czołowych ośrodków w Niemczech – obfituje w wiele praktycznych wskazówek przydatnych zarówno dla doświadczonych operatorów jak i kształcących się przyszłych adeptów chirurgii.
W artykule przedstawiono zalecenia oraz wybrane praktyczne informacje dotyczące: rozpoznawania ostrego zapalenia trzustki, ustalenia przyczyny, wstępnej oceny i stratyfikacji ryzyka, postępowania wstępnego oraz dalszego leczenia zachowawczego i inwazyjnego.
U chorych na OOZN lub ZUM z sepsą antybiotykoterapia trwająca ≤7 dni, w porównaniu z dłuższym leczeniem, nie wiąże się z większym ryzykiem niewystąpienia poprawy klinicznej.
Wytyczne opracowane przez European Society for Vascular Surgery dotyczą postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w przypadku chorych z wrzecionowatymi tętniakami aorty brzusznej (abdominal aortic aneurysm – AAA).
Podanie antybiotyku przed usunięciem cewnika z pęcherza moczowego należy rozważyć w każdym przypadku indywidualnie i uwzględnić ryzyko rozwoju ZUM u danego pacjenta.
