medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W niniejszym doniesieniu przedstawiono wyniki onkologiczne w długim (10-letnim) okresie obserwacji prospektywnego badania GRECCAR-1, w którym oceniano skuteczność operacji oszczędzających zwieracze.
Celem niniejszego prospektywnego badania było porównanie – w krótkim okresie obserwacji – wyników (w zakresie wykonalności i bezpieczeństwa) prawostronnej laparoskopowej hemikolektomii u chorych poddanych całkowitemu wycięciu krezki okrężnicy oraz wyników tradycyjnego zabiegu u chorych bez całkowitego wycięcia krezki okrężnicy.
Który ze sposobów pozwala na uzyskanie większej pewności chorej co do ostatecznego efektu operacji: pokazywanie modeli trójwymiarowych lub zwykłych zdjęć czy może rozmowa?
Porównano wyniki czynnościowe w zakresie układu moczowo-płciowego i zaburzeń defekacji u chorych operowanych z powodu raka esicy lub odbytnicy, u których dokonano wysokiego bądź niskiego podwiązania tętnicy krezkowej dolnej.
Przegląd systematyczny z metaanalizą 41 badań klinicznych opublikowanych do lipca 2020, obejmujących wyniki leczenia techniką laparoskopową i klasyczną 14 689 chorych na miejscowo zaawansowanego raka żołądka.
Omówienie najnowszych zaleceń i badań dotyczących chorób dolnego odcinka przewodu pokarmowego (m.in. mikroskopowego zapalenia jelita grubego, zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, zespołu jelita drażliwego, raka jelita grubego, nieswoistych chorób zapalnych jelit) i endoskopii (przesiewowej, diagnostycznej i zabiegowej).
Zaburzenia rytmu serca występują często w okresie okołooperacyjnym. Ocena przedoperacyjna jest optymalną okazją do identyfikacji czynników ryzyka wystąpienia brady- i tachyarytmii, co pozwala odpowiednio przygotować chorego do bezpiecznego przeprowadzenia operacji.
Zapraszamy do wysłuchania wykładu, który dr Artur Raiter wygłosił podczas XIII Konferencji Chirurgicznej Medycyny Praktycznej w 2021 r.
Choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Badanie z randomizacją przeprowadzone w 2 szpitalach, do któego zakwalifikowano chorych obciążonych dużym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych ocenionych wg skali Capriniego na ≥11 punktów, którzy mieli przejść rozległe operacje.
