medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Płyn odczynowy w lewej jamie opłucnej po powikłanym zabiegu wewnątrzbrzusznym lub w przebiegu ostrego zapalenia trzustki, w USG/TK warstwa grubości 5 cm; pacjent bez duszności spoczynkowej ani wysiłkowej, z dobrą saturacją krwi tętniczej tlenem. Nakłuć i ewakuować? Drenować? Co w razie gdy dojdzie do ponownej akumulacji płynu w ciągu 2–3 dni po nakłuciu i ewakuacji takiego płynu? Czy ma znaczenie objętość ewakuowanego płynu (np. ok. 1000 ml vs. 2000 ml)? Odpowiada prof. dr hab. n. med. Jarosław Kużdżał.
Autor przedstawia na podstawie aktualnych wytycznych typy nawrotu raka jelita grubego po leczeniu radykalnym, badania wykorzystywane w nadzorze onkologicznym oraz zalecenia co do częstości ich wykonywania.
Odpowiedzi na pytanie udziela prof. dr hab. n. med. Marek Bębenek.
Omówienie stanowiska European Society of Gastrointestinal Endoscopy 2020.
Podczas prezentacji nagrań z operacji prof. dr hab. n. med. Michał Pędziwiatr mówi o aspektach decydujących o konkretnych zaletach dostępu laparoskopowego i dzieli się swoim doświadczeniem, spostrzeżeniami i sugestiami, w jaki sposób poprawić ekspozycję wątroby w trakcie operacji laparoskopowej.
Czy śródoperacyjna radioterapia zmniejsza ryzyko wznowy po leczeniu miejscowo zaawansowanego raka odbytnicy?
Do zabiegów drenażowych wykorzystuje się zarówno stenty metalowe jak i stenty z tworzywa sztucznego. Nie ma jak dotąd danych przemawiającyh za jednoznaczną przewagą określonego typu stentu.
Wyniki leczenia w ocenie pacjenta po przedniej resekcji odbytnicy i różnych sposobach rekonstrukcji przewodu pokarmowego pozostają przedmiotem dyskusji. U pacjentów często stwierdza się zespół resekcji przedniej, który obejmuje takie objawy jak: zwiększona częstość defekacji, naglące parcia, nietrzymanie stolca. Za przyczynę tych dolegliwości uważa się brak funkcji rezerwuarowej odbytnicy.
Celem niniejszego badania z randomizacją było porównanie leczenia z zachowaniem odbytnicy i całkowitego wycięcia mezorektum.
Synchroniczne przerzuty raka jelita grubego w wątrobie stwierdza się u 15% chorych w chwili rozpoznania nowotworu. Celem niniejszego badania (METASYNC) było ustalenie, czy powinny być usuwane jednoczasowo z guzem pierwotnym, czy wycięte później.
