medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Wpływ poziomu podwiązania na czynność układu moczowo-płciowego jest niedostatecznie rozumiany. Zaburzenia w tym zakresie mogą wynikać z uszkodzenia splotu podbrzusznego górnego. Dotychczasowe badania retrospektywne nie dostarczyły przekonujących argumentów przemawiających za wysokim (przy ujściu od aorty) lub niskim (obwodowo od odejścia tętnicy okrężniczej lewej) podwiązaniem tętnicy krezkowej dolnej.
Celem niniejszej analizy było określenie, jaki jest wpływ rekonstrukcji z wytworzeniem zbiornika na wyniki okołooperacyjne, zespoły poposiłkowe, parametry antropometryczne, parametry stanu odżywienia i jakość życia chorych po gastrektomii z powodu raka żołądka.
Wieloośrodkowe badanie z randomizacją i podwójnie ślepą próbą, z udziałem 240 chorych, prowadzono od 2007 do 2015 r.
Leczenie minimalnie inwazyjne chorych na raka odbytnicy wpływa na poprawę wyników w krótkim okresie obserwacji. Celem badania ACOSOG Z6051 było porównanie przeżycia bez choroby i odsetka wznów miejscowych u chorych na raka odbytnicy po operacjach otwartych i laparoskopowych.
Laparoskopowe resekcje okrężnicy pozwalają uzyskać podobne wyniki onkologiczne jak zabiegi otwarte, przy czym wiążą się z mniejszą częstością powikłań. Podobne zależności nie zostały jasno sformułowane dla raka odbytnicy.
Badacze postawili hipotezę, że uwzględnienie stanu mutacji RAS z dotychczas stosowanymi w ocenie prawdopodobieństwa przeżycia czynnikami pozwoli na stworzenie lepszego narzędzia prognostycznego.
Badacze podjęli się bardzo niewdzięcznego zadania, to jest ustalenia, czy było możliwe inne postępowanie, które nie skutkowałoby zgonem danego chorego i jaki pojedynczy czynnik odpowiadał za poszczególne zdarzenia. Po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną zespół oceniający wywnioskował, że nawet w połowie przypadków możliwe było uniknięcie zgonu.
Niniejszy artykuł został oparty na wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD).
U chorych na raka z nabłonka dróg żółciowych położonego okołownękowo do paliatywnego ich protezowania wykorzystuje się różne rodzaje stentów (pod względem kształtu czy tworzywa, z którego są wykonane). Jak dotąd nie ustalono jednoznacznie, kiedy należy wykonać ten zabieg oraz jakiego typu stentu użyć.
Autorzy podsumowują wyniki badania PeriAPPAC po roku obserwacji.
