Badanie retrospektywne: u 191 dorosłych chorych zrekonstruowano powłoki brzucha z użyciem bezkomórkowej macierzy skórnej w celu zamknięcia ubytku będącego następstwem operacji przepukliny brzusznej lub resekcji ze wskazań onkologicznych, a następnie objęto ich obserwacją (36–104 mies.).
Czy w przypadku chorych z kamicą przewodową poddanych laparoskopowej cholecystektomii ze wskazań doraźnych można mówić o przewadze ECPW bądź LBDE?
Przeanalizowano dane z rejestru obejmującego 1173 dorosłych chorych na raka przełyku poddanych operacji z intencją wyleczenia (w latach 2000–2010, w 30 europejskich ośrodkach francuskojęzycznych).
Wnioski wyciągnięto na podstawie wyników w zakresie całkowitych odsetków: zakażeń miejsca operowanego, zakażeń powierzchownych, zakażeń narządu/przestrzen, nieszczelności zespoleń, ropni wewnątrzbrzusznych, zdarzeń niepożądanych i powikłań pooperacyjnych ogółem.
Uwzględniono 12-miesięczną obserwację zakwalifikowanej do badania z randomizacją grupy chorych z objawowymi, niepowikłanymi żylakami żyły odpiszczelowej, których leczono różnymi metodami.
Czy stosowanie preparatów antyseptycznych w leczeniu ziarninujących ran w porównaniu z niestosowaniem takich preparatów może zwiększać prawdopodobieństwo wygojenia i skracać czas gojenia?
Badaniem objęto 82 chorych poddanych laparoskopowej resekcji jelita grubego. Połowa z nich żuła gumę 3 razy dziennie od 1. dnia do momentu wypisania ze szpitala.
Czy stosowanie protokołu ERAS u chorych operowanych z powodu raka przełyku może być dla nich bezpieczne?
Kiedy i w jakiej formie stosować indometacynę - przed ECPW czy po zabiegu - aby zapobiec zapaleniu trzustki.
Czy stosować alwimopan w celu skrócenia czasu trwania pooperacyjnego porażenia perystaltyki u chorych po rozległej operacji? – przegląd systematyczny i metaanaliza