medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Mimo znacznego stopnia trudności zastosowanie laparoskopii w przypadkach ostrych chirurgicznych chorób narządów jamy brzusznej zdobywa coraz większą popularność. Techniki laparoskopowe coraz częściej wykorzystuje się w diagnostyce i leczeniu ostrych chorób jamy brzusznej.
Chirurgia laparoskopowa nie zyskałaby zapewne tak istotnej roli w leczeniu przedziurawionego wrzodu, gdyby nie zmiana koncepcji postępowania w przypadku choroby wrzodowej i jej powikłań, która dokonała się nieco wcześniej.
Mimo różnych ograniczeń laparoskopowe leczenie ostrych chirurgicznych chorób jamy brzusznej zyskuje coraz większą popularność. Zastosowanie tej techniki przynosi szczególne korzyści u chorych z klinicznym podejrzeniem ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Wydaje się, że jest to operacja, która – podobnie jak laparoskopowa cholecystektomia – powinna się upowszechnić w większości oddziałów chirurgicznych.
Technika laparoskopowa stała się metodą z wyboru w operacyjnym leczeniu czynnościowych chorób połączenia przełykowo-żołądkowego. Metoda ta, dając lepszy wgląd w okolicę wpustu, znacznie ułatwia wykonanie zabiegu.
Entuzjaści techniki laparoskopowej często określają ją jako metodę z wyboru w planowej splenektomii, pozostawiając operacji klasycznej miejsce w przypadkach konwersji. Korzystny przebieg pooperacyjny, typowy dla zabiegów laparoskopowych, niewielka ilość powikłań oraz zminimalizowanie konieczności przetoczeń preparatów krwiopochodnych stanowią główne zalety tej metody.
