Od Redakcji: W artykule przedstawiono stan wiedzy na 20 lipca 2021 r. Aktualne informacje są publikowane na bieżąco w serwisie internetowym mp.pl/covid19.
Jak cytować: Kuna A., Wroczyńska A., Rymer W., Szymczak R.K., Kot J.: Medycyna podróży podczas pandemii COVID-19 – aktualne zagadnienia. Med. Prakt., 2021; 7-8: 100–118
Skróty: CDC (Centers for Disease Control and Prevention) – (amerykańskie) Centra ds. Kontroli i Prewencji Chorób, COVID-19 (coronavirus disease) – choroba spowodowana przez SARS-CoV-2, ECDC (European Centre for Disease Prevention and Control) – Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, GIS – Główny Inspektorat Sanitarny, IHR (International Health Regulations) – Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne, MKSz – Międzynarodowa Książeczka Szczepień, MSZ – Ministerstwo Spraw Zagranicznych, RP – Rzeczpospolita Polska, RT-PCR (reverse transcription-polymerase chain reaction) – reakcja odwrotnej transkrypcji i reakcja łańcuchowa polimerazy, SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) – koronawirus zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2, SpO2 – wysycenie tlenem hemoglobiny krwi tętniczej mierzone za pomocą pulsoksymetru, UCC – Unijny Certyfikat COVID, UE – Unia Europejska, VOC (variants of concern) – warianty wzbudzające obawę, VOI (variants of interest) – warianty wzbudzające zainteresowanie, WHO (World Health Organization) – Światowa Organizacja Zdrowia
Czy istnieją uniwersalne zasady testowania w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 i kwarantanny dla podróżujących na świecie lub w Europie?
WHO, ECDC oraz CDC opracowują zasady testowania i kwarantanny podróżnych, które władze poszczególnych państw mogą (lecz nie muszą) wprowadzać jako obowiązujące bądź zalecane na swoim terenie. ECDC podkreśla, że stosowanie obostrzeń w ruchu transgranicznym w Unii Europejskiej (UE), w tym testowanie i kwarantanna osób podróżujących, mają znaczenie przede wszystkim w krajach, w których lokalna transmisja SARS-CoV-2 została ograniczona do bardzo niskiego poziomu, oraz w odniesieniu do osób przybywających z miejsc charakteryzujących się szczególnie niepokojącą sytuacją epidemiologiczną. Przede wszystkim dotyczy to podróży z regionów występowania nowych wariantów wirusa lub w razie niemożności wiarygodnej oceny tego zagrożenia ze względu na niedostateczne możliwości diagnostyki laboratoryjnej (sekwencjonowanie SARS-CoV-2) w kraju wyjazdu. W takich sytuacjach ECDC proponuje następujące rozwiązania dla osób przekraczających zewnętrzne lub wewnętrzne granice UE:
- konieczność posiadania ujemnego wyniku testu wykonanego przed wyjazdem lub po przyjeździe do kraju docelowego wraz z kwarantanną przez 5–7 dni (zwolnienie z kwarantanny po otrzymaniu kolejnego ujemnego wyniku testu)
- kwarantanna przez 14 dni bez testowania (w razie niedostatecznych zasobów laboratoryjnych w kraju przyjazdu)
- intensyfikacja śledzenia kontaktów w sytuacji wystąpienia zakażenia związanego z podróżą.
Według ECDC wymogi dotyczące testowania i kwarantanny podróżujących mogą zostać zniesione lub zmodyfikowane wobec osób w pełni zaszczepionych, jeśli w kraju wyjazdu nie stwierdza się niepokojących wariantów wirusa mających zdolność ucieczki immunologicznej lub ich odsetek jest bardzo mały. ECDC podkreśla także, że wszelkie restrykcje dotyczące przekraczania granic nie mogą dyskryminować podróżnych ze względu na narodowość, miejsce zamieszkania ani wykonywany zawód oraz powinny być adekwatne do sytuacji epidemiologicznej w kraju wyjazdu i kraju przybycia.
