Zgodnie z wytycznymi Infectious Diseases Society of America (IDSA) (p. Szczepienie pacjentów z niedoborem odporności – cz. I) u chorych po zabiegu przeszczepienia komórek krwiotwórczych (SCT) szczepienie przeciwko ospie wietrznej można wykonać nie wcześniej niż 24 miesiące po zabiegu.
W czasopiśmie „Clinical Infectious Diseases” opisano przypadek pacjenta po SCT, u którego doszło do nawrotu chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) bez zajęcia szpiku kostnego, zlokalizowanego w kilku węzłach chłonnych jamy brzusznej. Przez okres 4 lat od przeprowadzenia SCT u mężczyzny nie stosowano leczenia przeciwnowotworowego, ponieważ badania obrazowe nie wskazywały na progresję zmian w węzłach chłonnych.
Zgodnie z wytycznymi IDSA, 4 lata po SCT, mężczyznę poddano szczepieniu przeciwko odrze, śwince i różyczce, ospie wietrznej i wirusowemu zapaleniu wątroby. Trzy miesiące później u pacjenta pojawiła się osutka o wyglądzie typowym dla półpaśca. W teście immunofluorescencji potwierdzono zakażenie wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV). Mimo swoistego leczenia przeciwwirusowego osutka nawracała, przyjmując postać rozsianą, czemu towarzyszyły przewlekła gorączka i stopniowe pogorszenie stanu ogólnego aż do rozwoju niewydolności wielonarządowej i zespołu hemofagocytarnego. Na podstawie badań genetycznych i histopatologicznych rozpoznano rozsiane zakażenie szczepem szczepionkowym VZV, który nabył oporność na walacyklowir i acyklowir. Tomografia komputerowa oraz biopsja szpiku kostnego i wątroby nie wskazywały na progresję DLBCL. Ostatecznie, 7 miesięcy po podaniu szczepionki, pacjent zmarł.
Jest to pierwszy odnotowany zgon spowodowany reaktywacją wirusa Oka zawartego w szczepionce przeciwko ospie wietrznej. Autorzy publikacji wskazują, że w momencie podania szczepienia mężczyzna prawdopodobnie znajdował się w stanie immunosupresji, mimo że od SCT upłynęły 4 lata.
Szczepionek zawierających atenuowane drobnoustroje nie należy podawać chorym, u których podejrzewa się jakąkolwiek immunosupresję. Należy jednak zaznaczyć, że przedstawiony przypadek nie powinien być uznawany za powód rezygnacji ze szczepienia u osób z prawidłową odpornością, dla których szczepienie jest bezpieczne (p. Jakie są niepożądane odczyny po szczepieniu przeciwko ospie wietrznej?).
