Czy po 1 lub 2 dawkach skoniugowanej szczepionki przeciwko meningokokom grupy C (MCV-C) w 1. roku życia można jako dawkę przypominającą w 2. roku życia podać skoniugowaną 4-walentną szczepionkę przeciwko meningokokom grupy A, C, W-135 i Y (MCV-4), czy lepiej jest dokończyć schemat szczepionką monowalentną, a następnie podać MCV-4? Po jakim czasie od szczepienia MCV-C można podać MCV-4?
Nie dysponujemy wynikami badań klinicznych dotyczących oceny skuteczności i bezpieczeństwa mieszanego schematu szczepień monowalentnymi i 4-walentnymi szczepionkami skoniugowanymi przeciwko meningokokom. Tym samym taki schemat nie został zarejestrowany, dlatego w opisanym przypadku rozpoczęty schemat szczepień lepiej zakończyć tym samym preparatem.
W szczególnych sytuacjach (np. bliski kontakt z nosicielem lub chorym na potwierdzoną chorobę meningokokową wywołaną przez meningokoki grupy A, Y lub W-135; planowany wyjazd na tereny endemicznego występowania takich zachorowań; wskazania wynikające ze stanu zdrowia [np. brak śledziony lub jej czynności]) zalecenia brytyjskie dopuszczają podanie szczepionki MCV-4 co najmniej miesiąc po podaniu drugiej lub trzeciej dawki szczepionki przeciwko meningokokom grupy C u dzieci, które zaczęto szczepić w pierwszym półroczu życia, lub po podaniu pierwszej dawki u starszych dzieci i dorosłych. W takiej sytuacji korzyści z poszerzenia zakresu ochrony wydają się bowiem przewyższać teoretyczne ryzyko ewentualnych niekorzystnych następstw mieszanego schematu szczepienia. Po szczepieniu podstawowym szczepionką skojarzoną można natomiast podać dawki przypominające MenACWY – preferowany okres od szczepienia podstawowego do podania dawki przypominającej wynosi >3 lata.
