U 24-letniej kobiety po przebytym poronieniu oznaczono przeciwciała przeciwko różyczce w klasie IgM (wynik ujemny), w klasie IgG 8,31 (wynik wątpliwy, zakres: 5–9,9). Czy w takiej sytuacji wskazane jest wykonanie szczepienia MMR?
Chłopiec otrzymał 1 dawkę szczepionki przeciwko WZW typu B po urodzeniu, a w wieku 5 lat 1 dawkę MMR i 1 dawkę szczepionki wysoce skojarzonej typu „6 w 1” DTP-IPV-Hib-HBV.
Czy dziecko wytworzy prawidłową odporność na wirus różyczki, świnki i odry, jeśli
w czasie szczepienia rozwijała się ospa wietrzna? Czy u dziecka należy oznaczyć stężenie swoistych
przeciwciał?
Wiadomo, że ryzyko zachorowania zmniejsza szczepienie poekspozycyjne wykonane w ciągu 72 h po kontakcie, jednak stosowanie szczepionki ma pewne ograniczenia wiekowe. W jaki sposób należy natomiast postąpić u pacjenta z zaburzeniem odporności humoralnej, który regularnie otrzymuje wlewy immunoglobulin?
W przeglądzie systematycznym piśmiennictwa z metaanalizą opisano przypadki KZM nabytego drogą pokarmową, które wystąpiły w Europie w ciągu ostatnich 40 lat.
W europejskim wieloośrodkowym badaniu kliniczno-kontrolnym oceniono skuteczność rzeczywistą 10-walentnej i 13-walentnej skoniugowanej szczepionki przeciwko pneumokokom w zapobieganiu inwazyjnej chorobie pneumokokowej u dzieci w wieku <5 lat.