Uzupełnienie szczepień u 27-letniej kobiety po przeszczepieniu szpiku

Obecnie 27-letnia kobieta 10 lat temu przebyła przeszczepienie szpiku z powodu chłoniaka. Po zakończeniu leczenia nie uzupełniono szczepień. Pacjentka chce zajść w ciążę. Wcześniejsza ciąża zakończyła się poronieniem. W badaniach wykazano brak przeciwciał przeciwko różyczce. Kobieta chce jak najszybciej uzupełnić zaległe szczepienia, by móc ponownie zacząć się starać o dziecko. Czy osobie dorosłej można podać na jednej wizycie szczepionkę MMR i przeciwko ospie wietrznej? W jaki sposób uzupełnić szczepienie przeciwko błonicy tężcowi i krztuścowi? Czy szczepienie przeciwko WZW typu B uzależnić od stężenia przeciwciał anty-HBs?

Spodziewamy się, że po upływie 10 lat od przeszczepienia szpiku (HSCT) jego funkcje powróciły, łącznie z zadawalającą odpornością komórkową. Osobę dorosłą można zatem zaszczepić szczepionkami atenuowanymi. Przed szczepieniami warto jednak oznaczyć morfologię krwi z obrazem odsetkowym w celu potwierdzenia odpowiedniej liczby limfocytów. Jeżeli pacjentka zostanie zakwalifikowana do szczepienia, na jednej wizycie można podać jej szczepionkę przeciwko śwince, odrze i różyczce (Priorix, MMRVaxPro) oraz szczepionkę przeciwko ospie wietrznej (Varilrix, Varivax). Starania o ciążę będzie można rozpocząć po upływie miesiąca od podania drugiej dawki szczepionek.

Szczepienia przeciwko tężcowi, błonicy i krztuścowi uzupełnia się niezależnie od stanu zaszczepienia przed HSCT. Pacjentkę należy potraktować tak jakby nigdy wcześniej nie była szczepiona i zastosować schemat 0, 1, 6 miesięcy (1 dawka dTpa, 2 dawki Td). Niektóre wytyczne zalecają podanie bardziej immunogennych antygenów i w większych dawkach przeznaczonych dla dzieci do 7. roku życia, czyli DTPa (zalecenie off label).

Uodpornienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby (WZW) typu B pacjenta po HSCT polega na podaniu 3 dawek szczepionki w standardowym schemacie 0, 1 i 6 miesięcy oraz weryfikacji odporności poprzez oznaczenie przeciwciał anty-HBs 1–2 miesięcy po podaniu trzeciej dawki szczepionki. W przypadku odpowiednich przesłanek (np. po HSCT podano już szczepionkę przeciwko WZW typu B) pacjentce można też podać pojedynczą dawkę szczepionki i po 1–2 miesiącach sprawdzić odpowiedź anamnestyczną. Dalsze postępowanie zależy od odpowiedzi na szczepienie.

Wspomnę jeszcze, że dorosła pacjentka po HSCT powinna otrzymać po 3 dawki szczepionek przeciwko pneumokokom (skoniugowaną 13-walentną), przeciwko Haemphilus influenzae typu b, przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV) oraz corocznie 3-walentną lub 4-walentną szczepionkę przeciwko grypie.