medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Celem niniejszego badania było ustalenie, czy śródoperacyjne płukanie tkanki podskórnej 0,04% poliheksanidyną zmniejsza częstość zakażeń miejsca operowanego po planowych laparotomiach w porównaniu z płukaniem 0,9% roztworem NaCl.
Odpowiedzi udziela prof. dr hab. n. med. Piotr Chłosta.
Niewielka bezobjawowa odma opłucnej w szczycie płuca, o szerokości 18 mm, po nakłuciu i ewakuacji płynu odczynowego z jamy opłucnej. Czy drenować? Czy na decyzję ma wpływ ewentualna wentylacja mechaniczna pacjenta? Odpowiada prof. dr hab. n. med. Jarosław Kużdżał.
Zapraszamy do obejrzenia wykładu będącego częścią webinaru pt. „Optymalizacja warunków operacyjnych w czasie zabiegów laparoskopowych – współpraca chirurga i anestezjologa.”
Znieczulenie i operacje w tej grupie chorych zawsze stwarzają poważne ryzyko powikłań, głównie ze strony układów oddechowego i sercowo-naczyniowego. Zapraszamy zwłaszcza chirurgów i anestezjologów do lektury swoistego kompendium postępowania krok po kroku z kwalifikowanym do operacji bariatrycznej pacjentem z otyłością. To praktyczny przewodnik po opiece okołooperacyjnej przydatny nie tylko w przypadku tego rodzaju leczenia planowego, ale i w warunkach ostrego dyżuru, na który trafia otyły chory.
Czy istnieją różnice w zakresie stopnia zaawansowania w chwili rozpoznania oraz pod względem przeżycia między chorującymi na sporadycznego raka jelita grubego, raka powstałego na podłożu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz raka rozwijającego się na podłożu choroby Crohna?
Wczesne stosowanie diety doustnej u chorych po resekcji przełyku pozostaje przedmiotem kontrowersji. Celem niniejszego badania była ocena skutków włączenia diety doustnej bezpośrednio po operacjii.
Majaczenie często występuje u operowanych starszych chorych i wiąże się z gorszymi wynikami leczenia. Majaczenie oceniano, stosując Confusion Assessment Method (CAM) w przypadku chorych na własnym oddechu bądź CAM-ICU dla pacjentów oddziałów intensywnej terapii, gdy wymagali sztucznej wentylacji.
Do grupy tętniaków tętnic trzewnych zalicza się zmiany umiejscowione w obrębie pnia trzewnego, tętnicy krezkowej górnej, tętnicy krezkowej dolnej oraz ich gałęzi. Rzadkie występowanie, często bezobjawowe, oraz przypadkowe wykrycie tętniaków tego typu utrudniają poznanie ich naturalnego przebiegu.
