medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Leczenie przeciwpłytkowe w okresie okołooperacyjnym z jednej strony może zmniejszać ryzyko zakrzepowe, ale z drugiej strony nasila ryzyko krwawień. Jakie powinno być prawidłowe postępowanie w oparciu o najnowsze wytyczne?
Na podstawie cech widocznych w konwencjonalnej USG, w badaniu doplerowskim, a niekiedy w sonoelastografii formułuje się wstępne rozpoznanie odczynowych węzłów chłonnych oraz zmian budzących podejrzenie przerzutów nowotworowych.
Nowotwory neuroendokrynne żołądka – postępowanie zgodne z aktualnymi wytycznymi.
Prawidłowe przytarczyce mają kształt ziarna soi lub spłaszczonego dysku o wymiarach 3–4 mm w płaszczyźnie poprzecznej i 6 mm w płaszczyźnie podłużnej. Są izoechogeniczne w stosunku do prawidłowej tkanki tarczycy, a zatem praktycznie niemożliwe do uwidocznienia w USG.
Wykorzystanie badania USG do obrazowania zmian rozwijających się w tarczycy m.in na skutek leczenia amiodaronem, interferonem, a także zmian po wcześniejszej ekspozycji na promieniowanie jonizujące - po leczeniu radiojodem lub po radioterapii zewnętrznej.
Podostre ziarniniakowe zapalenie tarczycy (PZZT), zwane inaczej chorobą de Quervaina, to grupa zapaleń o wieloczynnikowej etiologii, charakterystycznym fazowym przebiegu i z objawami miejscowymi.
Ostre zapalenie tarczycy jest chorobą rzadką i najczęściej ma etiologię bakteryjną. Dokładna częstość występowania tej patologii jest trudna do oszacowania.
Choroby układu oddechowego, szczególnie te źle kontrolowane, są czynnikami ryzyka powikłań okołooperacyjnych. Podczas konsultacji anestezjologicznej należy ocenić stopień zaawansowania choroby, zweryfikować stosowane leczenie oraz dążyć do optymalizacji kontroli chorób współistniejących.
Tętniaki tętnicy śledzionowej to najczęstsze spośród tętniaków tętnic trzewnych. Te olbrzymie występują rzadko, jednak ryzyko ich pęknięcia wynosi aż 28%. Do szpitala zgłosił się pacjent z tętniakiem o średnicy 26 cm...
Chorzy z OBS są obciążeni zwiększonym ryzykiem wystąpienia powikłań oddechowych i sercowo-naczyniowych w okresie pooperacyjnym. Towarzystwa anestezjologiczne sugerują, by ocena ryzyka OBS stała się standardowym elementem oceny przedoperacyjnej.
