Dwie choroby w jednym miejscu

Proktologia. 44-letnia kobieta z objawami przetoki odbytu. Dwie choroby w jednym miejscu

16.09.2015

lek. Michał Romaniszyn, dr hab. n. med. Piotr Wałęga, III Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków

Opis przypadku

Do poradni proktologicznej zgłosiła się 44-letnia kobieta z objawami przetoki odbytu. Od wielu lat cierpiała na zaparcia, okresowo defekacji towarzyszyły dolegliwości bólowe w okolicy odbytu. Pół roku przed rzeczoną wizytą była hospitalizowana w szpitalu powiatowym z powodu ropnia odbytu, który nacięto. Rana po nacięciu, początkowo ziarninująca, nie uległa pełnemu wygojeniu i od tamtego czasu wciąż sączyła się z niej treść ropna. Miesiąc temu ponownie uformował się ropień wymagający nacięcia.

Wybrane treści dla pacjenta

Stolec ołówkowaty – czy to objaw raka? Czy ołówkowaty stolec oznacza raka? Czuję parcie, bardzo chce się wypróżnić, a stolec jest cienki.
Zaparcia czynnościowe Zaparcie czynnościowe to rodzaj zaparcia, czyli zbyt małej częstości wypróżnień lub sytuacji, kiedy pacjent oddaje twardy stolec z wysiłkiem i towarzyszy temu uczucie niepełnego wypróżnienia. W zaparciu czynnościowym nie ma choroby organicznej, która powodowałaby zaparcie. Jest ono skutkiem nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego, na które składa się wiele czynników: nieprawidłowa dieta, siedzący tryb życia oraz złe nawyki związane z wypróżnianiem się (wstrzymywanie stolca mimo odczuwania parcia). W leczeniu stosuje się przede wszystkim modyfikację trybu życia oraz leki
Zaparcia - objawy, przyczyny, leczenie i leki na zaparcia Zaparcie to zbyt mała częstotliwość wypróżnień i towarzyszące temu objawy. Zaparcia są częste, a jeśli występują przewlekle, to najczęściej ich przyczyną są zaburzenia czynnościowe (czyli nie są związane z chorobą organiczną). Leczenie polega na wprowadzeniu nawyków sprzyjających prawidłowym wypróżnieniom: aktywności fizycznej oraz przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów i błonnika.
Polipy i inne choroby odbytu - przyczyny dolegliwości okolicy odbytu Polipy odbytu są najczęściej łagodnymi, niebolesnymi guzkami o kształcie maczugi, zlokalizowanymi w okolicy odbytu. Leczenie polipów polega na ich zabiegowym usunięciu. Wycięty polip wysyła się do badania histopatologicznego („pod mikroskopem”), celem którego jest wykluczenie obecności w usuniętej zmianie komórek nowotworowych
Samotny wrzód odbytnicy Podejrzewaną przyczyną powstania tej choroby są zaburzenia wypróżnienia – usilne, nieskuteczne parcia powodują fałdowanie ściany odbytnicy, stopniowe pogrubienie i przebudowę ściany w miejscu największego ucisku. Miejscowe niedokrwienie spowodowane uciskiem może w końcu doprowadzić do powstania owrzodzenia.
Kolonoskopia Kolonoskopia to badanie endoskopowe okrężnicy - najdłuższej i największej części jelita grubego.
Ropień odbytu Ropnie najczęściej powstają w wyniku infekcji, która szerzy się albo od strony krypt i gruczołów odbytowych bądź tkanek położonych w miednicy małej w okolicy okołoodbytniczej (tzw. ropnie wysokie) albo od strony skóry.
Rektoskopia Badanie rektoskopowe jest to badanie endoskopowe odbytnicy a badanie rektosigmoidoskopowe to badanie endoskopowe odbytnicy i esicy (końcowej części jelita grubego).
Przetoka odbytu Przetoka odbytu to patologiczny, niegojący się wąski kanał, łączący światło kanału odbytu lub odbytnicy z powierzchnią skóry w okolicy odbytu. Najczęstszą przyczyną powstania choroby jest infekcja wewnątrz odbytu, w tzw. krypcie odbytu.
Krwawienie z odbytu Krwawienie z odbytu to stan, w którym w kale, na papierze toaletowym lub w muszli klozetowej widoczna jest krew. Krew w kale może wyglądać różnie – może mieć jasnoczerwony kolor, może mieć postać ciemnych skrzepów krwi lub zabarwiać stolec na czarno (tzw. stolec smolisty). Najczęstszą przyczyną krwawienia z odbytu są guzki krwawnicze (hemoroidy)