Zasady realizacji szczepień przeciwko COVID-19 w Polsce (stan na 19.04.2023 r.) - strona 2

Szczepienie podstawowe

• Zaleca się, aby szczepienie podstawowe realizować w schemacie homologicznym, tj. z wykorzystaniem tego samego preparatu.
• W celu dokończenia rozpoczętego podstawowego schematu szczepienia – gdy zachodzi konieczność zmiany preparatu (niezależnie od przyczyny) – można podać dowolną szczepionkę mRNA (Spikevax lub Comirnaty), Vaxzevria lub Nuvaxovid, zachowując między dawkami ≥28 dni odstępu.
• Dopuszcza się, aby u osób w wieku ≥5 lat szczepienie podstawowe realizować z użyciem 2-walentnych szczepionek mRNA (zalecenia poza zarejestrowanym wskazaniem [off-label] na podstawie opinii Europejskiej Agencji Leków – przyp. red.): Comirnaty BA.4–5 (10 µg) u dzieci w wieku 5–11 lat oraz Comirnaty BA.4–5 (30 µg) lub Spikevax BA.4–5 lub BA.1 (50 µg) u osób w wieku ≥12 lat. Schemat szczepienia podstawowego z użyciem preparatów 2-walentnych jest analogiczny do schematu z użyciem szczepionek monowalentnych.

Szczepienie przypominające

• Preferuje się, aby szczepienie przypominające pierwszą dawką realizować z użyciem 2-walentnych szczepionek mRNA. Do realizacji drugiego szczepienia przypominającego należy stosować wyłącznie 2-walentne szczepionki mRNA.
• Jeżeli preparat o zaktualizowanym składzie jest niedostępny, do szczepienia przypominającego można użyć monowalentną szczepionkę mRNA (Comirnaty lub Spikevax [50 µg]) skierowaną przeciwko wariantowi oryginalnemu, optymalnie tę samą, którą realizowano schemat podstawowy lub pierwszą dawkę przypominającą.
• Do realizacji szczepienia pierwszą dawką przypominającą można stosować zarówno 2-walenentne szczepionki mRNA, szczepionki mRNA skierowane przeciwko wariantowi oryginalnemu, a także szczepionkę Nuvaxovid i wektorową Jcovden (jeśli konieczna jest kontynuacja schematu szczepienia tymi preparatami z powodu indywidualnych wskazań pacjenta).

Koadministracja z innymi szczepionkami

Szczepionki przeciwko COVID-19 można podawać w dowolnym czasie przed podaniem lub po podaniu innych szczepionek. Dotyczy to również ich podawania z innymi szczepionkami stosowanymi w ramach Programu Szczepień Ochronnych podczas jednej wizyty tego samego dnia (każde wstrzyknięcie należy wykonać w inną okolicę anatomiczną [lub w odległości ≥2,5 cm od pozostałych – przyp. red.]).

Szczepienie ozdrowieńców

Szczepienie przeciwko COVID-19 ozdrowieńców można realizować ≥3 miesiące od uzyskania dodatniego wyniku testu na obecność SARS-CoV-2. Schematy szczepień ozdrowieńców są takie same, jak u osób, które nie chorowały na COVID-19.

Dodatkowe zalecenia dotyczące szczepienia osób z niedoborami odporności

• Osobom, które otrzymały 2 dawki szczepienia podstawowego przeciwko COVID-19 (bez dawki dodatkowej) oraz dawkę przypominającą, a po zakończeniu tego szczepienia znalazły się w grupie pacjentów z niedoborem odporności, należy podać kolejną dawkę szczepionki mRNA (Comirnaty lub Spikevax [w pełnej dawce 0,5 ml]) ≥3 miesiące od podania ostatniej dawki. Do realizacji szczepienia zaleca się ten sam preparat mRNA, którym zrealizowano dawkę przypominającą.
• U pacjentów zaszczepionych przeciwko COVID-19 przed zabiegiem przeszczepienia szpiku kostnego (komórek hematopoetycznych szpiku [HCT]) lub terapią CAR-T szczepienie należy powtórzyć po upływie ≥3 miesięcy (12 tyg.) od wykonania tych zabiegów lub terapii. Szczepienie należy realizować preparatami mRNA (Comirnaty lub Spikevax).
• Dawki szczepionki przeciwko COVID-19 należy podać ≥2 tygodnie przed rozpoczęciem lub wznowieniem leczenia immunosupresyjnego. Termin wykonania szczepienia przeciwko COVID-19 powinien uwzględniać aktualne lub planowane leczenie immunosupresyjne, a także stan kliniczny pacjenta, aby wybrać moment uzyskania optymalnej odpowiedzi na szczepionkę.
• Przed podaniem dawki szczepionki należy bezwzględnie potwierdzić, ile dawek pacjent dotychczas otrzymał.
• Przy ocenie stanu układu odporności pacjenta należy uwzględnić stopień ciężkości choroby, czas jej trwania, stan kliniczny pacjenta, powikłania, choroby współistniejące oraz każdą potencjalnie immunosupresyjną terapię.
• Osoby w stanie immunosupresji należy poinformować o ryzyku słabszej odpowiedzi immunologicznej na szczepienie, a tym samym konieczności dalszego przestrzegania obowiązujących zasad ochrony przed COVID-19 (zachowanie dystansu, noszenie w pomieszczeniach zamkniętych maseczki filtrującej zasłaniającej usta i nos, dezynfekcja rąk). W celu zapewnienia dodatkowej ochrony pacjentom w stanie immunosupresji szczepienie przeciwko COVID-19 należy zalecać osobom z ich bliskiego otoczenia (strategia kokonowa).