medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Wykazano niewielką, lecz istotną statystycznie, skuteczność diety bez sztucznych barwników oraz suplementacji FFA w terapii dzieci lub młodzieży z ADHD nawet w badaniach z prawdopodobnie ślepą próbą, co zawsze jest problemem w przypadku badań dietetycznych, choć znaczenie kliniczne tej skuteczności wciąż nie jest ustalone.
Artykuł zawiera niezwykle dużo cennych informacji na temat różnicowania zaburzeń katatonicznych u dzieci, które rzadko można spotkać w fachowej literaturze dla psychiatrów dzieci i młodzieży.
Myśli i zachowania samouszkadzające u młodzieży są problemem, który należy rozpatrywać nie tylko jako objawy zaburzeń psychicznych, ale również jako zjawiska osadzone w kontekście uwarunkowań indywidualnych i środowiskowych. Ponadto samouszkodzenia to jedne z najsilniejszych predyktorów samobójstwa dokonanego.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne dotyka blisko 2% dorosłych, a częstość jego występowania wśród dzieci i młodzieży jest podobna. Choć farmakoterapia jest szeroko dostępną metodą leczenia chorych z OCD, najczęściej nie przynosi całkowitego ustąpienia objawów. W tym kontekście CBT wprowadzona jako jej uzupełnienie wydaje się obiecującą możliwością poprawy wyników leczenia.
Zaburzenia psychiczne mogą - w dużo większym stopniu niż sama niepełnosprawność intelektualna - wpływać negatywnie na funkcjonowanie i jakość życia zarówno upośledzonych umysłowo, jak i osób z ich otoczenia.
W Polsce pierwsze artykuły na temat omawianego zaburzenia pojawiły się przed wojną, pierwsza praca "Dysleksja" autorstwa psychiatry dziecięcego dr Anny Drath ukazała się na łamach "Szkoły Specjalnej" (1959).
Komentowany artykuł "Dysleksja rozwojowa. Zarys problemu", który ukazał się w "Advances in Psychiatric Treatment" jest bardzo interesującą publikacją, a to dlatego, że stanowi syntezę aktualnej wiedzy na temat specyficznych trudności w czytaniu – dysleksji rozwojowej, a także odsłania wiele sprzeczności, niejasności i braków w zakresie wiedzy o dysleksji. Jest też publikacją potrzebną szczególnie w polskim środowisku medycznym. Wiedza na temat specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania nie jest w tej społeczności powszechnie znana.
Wyprowadzanie dziecka do toalety lub wysadzanie na nocnik 1,5–2 godzin po zaśnięciu zwiększa szansę na ustąpienie moczenia nocnego po 6 miesiącach stosowania interwencji.
Wytyczne przygotowali eksperci skupieni w American Academy of Child and Adolescent Psychiatry Work Group on Quality Issues, postępując zgodnie z zasadami American Medical Association. Zalecenia opracowano z myślą o psychiatrach zajmujących się osobami w wieku rozwojowym, ale informacje w nich zawarte mogą okazać się użyteczne również dla innych profesjonalistów zajmujących się ochroną zdrowia psychicznego.
Komentowany artykuł stanowi bardzo udaną próbę poszerzenia cennej dla lekarzy praktyków wiedzy na temat masturbacji dziecięcej.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
