Szczepienia a nadpłytkowość

Czy wskazane jest odroczenie szczepień u 4-miesięcznego dziecka z nadpłytkowością 900 × 10⁹/l, bez cech niedokrwistości? Do tej pory chłopiec był szczepiony zgodnie z kalendarzem (DTPa-IPV-Hib, szczepionka przeciwko pneumokokom), w odróżnieniu od siostry bliźniaczki, u której odroczono szczepienia ze względu na leczenie operacyjne wrodzonej wady serca, a następnie z powodu zwiększenia liczby płytek krwi do 1300 × 10⁹/l. Stan chłopca jest dobry, morfologię krwi wykonano ze względu na bardzo szybki przyrost masy ciała u dziecka z ciąży bliźniaczej.

Nadpłytkowość u dzieci najczęściej ma charakter wtórny. Może się rozwinąć w związku ze stanem zapalnym, niedoborem żelaza, niedokrwistością lub uszkodzeniem tkanek.

Nie ma również jednoznacznej definicji nadpłytkowości u dzieci. Według niektórych autorów do jej rozpoznania upoważnia poziom >1000 × 10⁹/l, a według innego podziału liczba płytek 900 × 10⁹/l wyznacza granicę między umiarkowaną a ciężką nadpłytkowością.

Jak zaznaczają hematolodzy, w diagnostyce nie można się jednak opierać jedynie na wyniku z analizatora automatycznego, ponieważ może on być fałszywy. Diagnostyka wymaga oceny krwinek pod mikroskopem.

Wydaje się, że po wykluczeniu ostrego lub przewlekłego stanu zapalnego (np. analiza poziomu leukocytów, rozmazu, oznaczenie stężenia CRP, ew. prokalcytoniny) nie należy się obawiać zaszczepienia dziecka z tak zwiększoną liczbą płytek krwi, bez jakichkolwiek objawów zaburzenia hemostazy.

Jeżeli u dziecka nie występuje żaden z wymienionych czynników ryzyka nadpłytkowości wtórnej, warto się skonsultować z hematologiem. Prawdopodobnie zaleci on dalszą obserwację dziecka.