Opracowała: lek. Iwona Rywczak
W 2008 roku European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC) zainicjowało projekt Vaccine Adverse Event Surveillance and Communication (VAESCO), którego celem jest nawiązanie współpracy pomiędzy krajami europejskimi w zakresie gromadzenia danych na temat bezpieczeństwa szczepionek. W ramach tego projektu przeprowadzono brytyjsko-duńskie badanie kohortowe oparte na wspólnie ustalonym protokole, w którym oceniono ryzyko wystąpienia plamicy małopłytkowej po szczepieniu przeciwko odrze, śwince i różyczce szczepionką skojarzoną (MMR). W analizie danych w obu populacjach zastosowano metodę self-controlled case series (SCCS), a dodatkowo równolegle analizę kohortową (tylko w populacji duńskiej).
Wyniki analizy SCCS przeprowadzonej osobno dla Wielkiej Brytanii i Danii były podobne: ryzyko względne wystąpienia plamicy (relative incidence – RI) w ciągu 6 tygodni po szczepieniu wyniosło odpowiednio 1,92 (95% CI: 1,02–3,59) i 2,01 (95% CI: 1,34–2,99). Podobny wynik uzyskano również w analizie kohortowej w populacji duńskiej (RI: 1,85 [95% CI: 1,23–2,78]). Na podstawie zbiorczej analizy danych z obu krajów RI plamicy małopłytkowej w ciągu 6 tygodni po podaniu MMR oceniono na 2,13 (95% CI: 1,55–2,94), a ryzyko bezwzględne plamicy związanej z MMR (tzw. ryzyko przypisane) na 1 epizod na 50 000 dawek szczepionki.
Autorzy wyciągnęli wniosek, że ryzyko bezwzględne plamicy małopłytkowej po podaniu MMR było bardzo małe. Badanie ze zbiorczą analizą danych gromadzonych według jednego protokołu w różnych krajach umożliwia precyzyjne oszacowanie ryzyka wystąpienia rzadkich odczynów poszczepiennych, czego nie można obliczyć na podstawie danych pochodzących z populacji jednego kraju.
