medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Pacjentka sygnalizowała trwające od kilku tygodni dolegliwości o charakterze bólu okolicy odbytu, okresowego krwawienia podczas wypróżniania oraz brudzenia bielizny śluzem i stolcem.
Karetką pogotowia ratunkowego przywieziono na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) 80-letnią kobietę z podejrzeniem wypadnięcia odbytnicy.
Pacjentka zgłosiła się do pracowni endoskopowej w celu wykonania badań diagnostycznych z powodu utrzymujących się od wielu miesięcy objawów dyspeptycznych. Nie zgłaszała chorób przewlekłych ani też objawów alarmujących, takich jak utrata masy ciała, krwawienie do przewodu pokarmowego, dysfagia czy wymioty.
Do poradni dermatologicznej zgłosił się 73-letni pacjent ze zmianą o charakterze guzka barwy niebiesko-czarnej zlokalizowaną na przedramieniu prawym. Zmiana pojawiła się 2–3 miesiące przed zgłoszeniem się pacjenta do poradni i nie powodowała żadnych dolegliwości.
Pacjent przebył przed 6 miesiącami resekcję przednią odbytnicy z powodu raka z wytworzeniem czasowej, odbarczającej ileostomii. Resekcja była doszczętna. Obecnie chory skarży się na ból podbrzusza i utrzymujące się uczucie parcia na stolec.
Do poradni dermatologicznej zgłosiła się 24-letnia kobieta zaniepokojona krwawieniem z guzka umiejscowionego na plecach. Zauważyła go około miesiąc temu, nie była pewna, kiedy się pojawił; przed 6 miesiącami urodziła dziecko i wtedy nie miała tej zmiany na skórze.
Pacjenta przyjęto na oddział chirurgii w trybie ostrego dyżuru z powodu uwięźniętych i wykrzepionych guzków krwawniczych odbytu. W wywiadzie zgłaszał od 3 dni plamienie krwią, silny ból, pieczenie, świąd okolicy odbytu. W badaniu fizykalnym w odbycie były widoczne zakrzepowo zmienione, martwicze i „rozpadające się” guzki krwawnicze.
W jakiej sytuacji należy wstrzymać żywienie dożołądkowe? Na czym polegają różnice pomiędzy poszczególnymi dietami dojelitowymi? Na te i inne pytania odpowiada dr hab. n. med. Stanisław Kłęk
Pacjentkę skierowano do badania USG jamy brzusznej z powodu utrzymującego się od 6 miesięcy zwiększonego stężenia antygenu rakowo-płodowego w surowicy (CEA; 20 µg/l, norma ≥5. Wykonana sonografia nie wyjaśniła przyczyny zwiększonego stężenia CEA. Jakie kolejne badanie należy wykonać w celu ustalenia rozpoznania?
Przeczytaj odpowiedzi eksperta - dr. hab. n. med. Stanisława Kłęka.
