82-letnią kobietę przyjęto na oddział urazowy z powodu złamania szyjki kości udowej. Pacjentka zgłosiła zatorowość płucną. Była operowana z powodu kamicy pęcherzyka żółciowego oraz z powodu złamania dalszych nasad obu kości przedramienia.
Do lekarza zgłosiła się 53-letnia pacjentka z pierwotnym bolesnym owrzodzeniem goleni lewej utrzymującym się od 18 miesięcy. W tym czasie rana dotychczas leczona wywołującymi ból okładami z soli hipertonicznej stale się powiększała i pogłębiała.
Mężczyzna został przyjęty do kliniki gastroenterologii z powodu nasilającego się tępego bólu w nadbrzuszu, z towarzyszącym zażółceniem skóry i białkówek, świądem skóry, oddawaniem ciemnego moczu i odbarwionego stolca oraz osłabieniem łaknienia.
Chorzy po utracie kończyny doświadczają bardzo dużego stresu. Skuteczne postępowanie przeciwbólowe oraz odpowiednie wsparcie psychologiczne w bezpośrednim okresie pourazowym powinno być priorytetem zespołu zajmującego się leczeniem chorego.
Według danych z piśmiennictwa 75–80% wykrywanych przypadkowo guzów nadnerczy to nieczynne hormonalnie gruczolaki.
56-letnia kobieta zgłosiła się do lekarza z powodu bólu lewego barku, który się nasilał przy poruszaniu kończyną górną, a nawet przy głębszym oddychaniu.
Kobieta z guzem żołądka o niewyjaśnionym charakterze rozpoznanym w innym ośrodku. Z wywiadu wynika, że jest rodzinnie obciążona rakiem żołądka.
Do ambulatorium szpitala zgłosił się 44-letni chory na raka kątnicy , potwierdzonego histopatologicznie. Nie uwidoczniono innych zmian w badaniu endoskopowym, nie wykryto również zmian patologicznych w USG narządów jamy brzusznej ani na przeglądowym RTG klatki piersiowej.
73-letnia pacjentka zgłosiła się do szpitala z powodu bolesnego owrzodzenia podudzia lewego nad kostką boczną. Owrzodzenie miało charakter nawrotowy.