Częstość występowania oraz charakterystyka kliniczna ostrego zapalenia mięśnia sercowego związanego z COVID-19 - strona 2

13.05.2022
opracowała: dr n. med. Martyna Biała
Na podstawie: Ammirati E. i wsp. Prevalence, Characteristics, and Outcomes of COVID-19-Associated Acute Myocarditis. Circulation. 2022; 145(15): 1123–1139

Z badania wykluczono:
1) pacjentów z wcześniejszym rozpoznaniem choroby niedokrwiennej serca lub kardiomiopatii bez dowodów histologicznych czynnego zapalenia mięśnia sercowego,
2) pacjentów pediatrycznych w wieku poniżej 10 lat,
3) mężczyzn w wieku powyżej 50 lat i kobiety w wieku powyżej 55 lat bez wykazania braku obturacyjnej choroby wieńcowej na podstawie koronarografii, angiografii tętnic wieńcowych metodą TK lub w obrazowaniu perfuzji mięśnia sercowego,
4) pacjentów w wieku powyżej 70 lat bez histologicznego potwierdzenia ostrego ZMS, ponieważ nie można wykluczyć potencjalnych czynników zakłócających w badaniu MRI serca (tj. zespół takotsubo lub innych chorób związanych ze starzeniem się mięśnia sercowego).

Stwierdzono 97 możliwych przypadków ostrego ZMS. Do analizy włączono 54 pacjentów z pewnym lub prawdopodobnym rozpoznaniem ostrego ZMS, u których wykonano biopsję enodomiokardialną lub badanie rezonansu magnetycznego serca. Pacjentów podzielono na dwie grupy na podstawie obecności współistniejącego zapalenia płuc (typowych objawów klinicznych z potwierdzeniem w badaniu radiologicznym).

Wyniki: Częstość występowania ostrego zapalenia mięśnia sercowego wśród hospitalizowanych pacjentów z COVID-19 wynosiła 2,4 na 1000 hospitalizacji, biorąc pod uwagę rozpoznane lub prawdopodobne przypadki i 4,1 na 1000 hospitalizacji, biorąc pod uwagę również możliwe przypadki ostrego ZMS. Mediana wieku chorych z rozpoznanym/prawdopodobnym ostrym ZMS wyniosła 38 lat, a 38,9% chorych stanowiły kobiety. Przy przyjęciu najczęstszymi objawami klinicznymi były: ból w klatce piersiowej i duszność (odpowiednio 55,5% i 53,7%). U 31 pacjentów (57,4%) nie stwierdzono zapalenia płuc związanego z COVID-19. U 21 chorych (38,9%) przebieg choroby był piorunujący i osoby te wymagały inotropowego wspomagania lub tymczasowego mechanicznego wspomagania krążenia. Śmiertelność wewnątrzszpitalna lub czasowe mechaniczne wspomaganie krążenia dotyczyły 20,4% pacjentów. Szacuje się, że po 120 dniach śmiertelność wyniosła 6,6% – 15,1% u pacjentów z towarzyszącym zapaleniem płuc w porównaniu z 0% u pacjentów bez zapalenia płuc (p=0,044). W trakcie hospitalizacji frakcja wyrzutowa lewej komory, oceniana za pomocą echokardiografii, poprawiła się z mediany 40% przy przyjęciu do 55% przy wypisie ze szpitala (n=47; p <0,0001) podobnie wyniki zaobserwowano u pacjentów z zapaleniem płuc lub bez niego. U 55,5% chorych podawano w leczeniu kortykosteroidy.

Podsumowanie: Badanie wykazało, że częstość występowania ostrego zapalenia mięśnia sercowego związanego z COVID-19 wynosiła między 2 a 4 przypadki na 1000 hospitalizacji. Powikłanie to występowało zarówno u chorych ze współistniejącym zapaleniem płuc, jak i bez niego, i często było powikłane wstrząsem (38,9%). Pacjenci ze współwystępującym zapaleniem płuc mieli gorsze rokowanie w porównaniu z chorymi z izolowanym ostrym ZMS. Stosowanie kortykosteroidów u pacjentów z ostrym ZMS wydawało się bezpieczne, a w większości przypadków uzyskano szybki wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory. Konieczne są dalsze badania związane z powikłaniami kardiologicznymi w przebiegu COVID-19.

strona 2 z 2
Zobacz także
Wybrane treści dla pacjenta
  • Test combo – grypa, COVID-19, RSV
  • Przeziębienie, grypa czy COVID-19?
  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Koronawirus (COVID-19) a grypa sezonowa - różnice i podobieństwa
Aktualna sytuacja epidemiologiczna w Polsce Covid - aktualne dane

COVID-19 - zapytaj eksperta

Masz pytanie dotyczące zakażenia SARS-CoV-2 (COVID-19)?
Zadaj pytanie ekspertowi!