Szczepienie przeciwko pneumokokom u 11-letniego dziecka

Obecnie 11-letnie dziecko zaszczepiono w wieku 6 lat polisacharydową szczepionką PPSV-23. U dziecka występują nawracające infekcje górnych dróg oddechowych. Czy należy je zaszczepić przeciwko pneumokokom szczepionką skoniugowaną?

Po ukończeniu 5. roku życia szczepienie przeciwko pneumokokom zaleca się pacjentom z chorobami przewlekłymi lub innymi stanami, które zwiększają ryzyko rozwoju IChP. Do tej grupy należą między innymi osoby z niedoborem odporności.

W przypadku 11-letniego dziecka z nawracającymi infekcjami dróg oddechowych należy zadać sobie pytanie, czy częstotliwość występowania zakażeń oraz ich przebieg mogą się wiązać z jakąś chorobą przewlekłą. Infekcyjne zapalenia górnych dróg oddechowych u dzieci najczęściej nie są wynikiem niedoboru odporności, ale należy przeanalizować, czy występują tzw. objawy alarmowe („czerwone flagi”) zaburzeń immunologicznych, a w razie ich stwierdzenia podjąć odpowiednio ukierunkowaną diagnostykę. Jeżeli się okaże, że podłożem zachorowań jest niedobór odporności, dziecko należy zaszczepić zgodnie z zaleceniami dla tej grupy pacjentów, czyli m.in. zadbać o profilaktykę zakażeń pneumokokowych.

Jeżeli pacjent z zaburzeniami odporności otrzymał jako pierwszą szczepionkę PPSV-23, zaleca się podanie PCV-13 (tylko ta szczepionka została zarejestrowana do stosowania u osób >5. roku życia). Szczepionka polisacharydowa podana jako jedyna dziecku w wieku 6 lat prawdopodobnie ma bardzo ograniczone działanie u dziecka w 11. roku życia.