Oznaczenie HBs-Ag przed szczepieniem przeciwko WZW typu B nie jest wymagane przepisami, ale wynika z dobrze pojętej rzetelności lekarskiej. Podanie szczepionki osobie zakażonej wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV) nie jest szkodliwe, jednak u osoby zaszczepionej oraz pozostałych domowników wzbudza błędne przekonanie, że dzięki szczepieniu zyskuje ochronę przed WZW typu B. Oznaczanie HBs-Ag należy zlecać osobom w przeszłości narażonym na zakażenie HBV, które – jak wiadomo – przenosi się drogą krwiopochodną oraz poprzez kontakty seksualne. Jeżeli zatem osoba dorosła, która zgłasza się na szczepienie, należy do grupy ryzyka zakażeń przenoszonych wymienionymi drogami, to warto oznaczyć u niej HBs-Ag. Najważniejsze grupy ryzyka zakażenia HBV stanowią: osoby z bliskiego kontaktu z chorym na ostre lub przewlekłe WZW typu B (domownicy, partnerzy seksualni), pacjenci poddawani w przeszłości inwazyjnym procedurom diagnostycznym lub leczniczym, pacjenci leczeni preparatami krwi, poddawani hemodializie, osoby posiadające wielu partnerów seksualnych, osoby uzależnione od narkotyków dożylnych, mężczyźni utrzymujący kontakty seksualne z mężczyznami, pracownicy placówek opieki zdrowotnej narażeni zawodowo na kontakt z krwią i płynami ustrojowymi, personel instytucji opiekuńczych dla osób upośledzonych umysłowo oraz więźniowie.
Piśmiennictwo:
1. General recommendations on immunization. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR Recomm. Rep., 2011; 60: 1–602. www.mp.pl/szczepienia/programszczepien
