Czy szczepienie ciężarnych przeciwko krztuścowi wpływa na ryzyko wystąpienia ADHD u ich dzieci?

13.05.2020
Prenatal tetanus, diphtheria, acellular pertussis vaccination and attention deficit hyperactivity disorder
Becerra-Culqui A.T. i wsp.
Am. J. Epidemiol., 2020. doi.org/10.1093/aje/kwaa074

Opracowała Małgorzata Ściubisz, redaktor serwisu „Szczepienia”

Szczepienie przeciwko krztuścowi w okresie ciąży preparatem dTpa jest skuteczną strategią zapobiegania zachorowaniom na krztusiec u niemowląt w pierwszych tygodniach życia. W opublikowanych dotychczas badaniach potwierdzono, że jest to procedura bezpieczna zarówno dla samej ciężarnej, jak i jej dziecka (p. Czy szczepienie dTpa w okresie ciąży jest bezpieczne dla ciężarnej i jej dziecka?). Becerra-Culqui i wsp. z John Bloomberg School of Public Health w Stanach Zjednoczonych wykazali również, że szczepienie ciężarnych dTpa nie zwiększa ryzyka wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu u ich dzieci (p. Szczepienie ciężarnych przeciwko krztuścowi a ryzyko autyzmu u ich dzieci). Było to jak dotąd jedyne badanie z grupą kontrolną, w którym oceniono wpływ prenatalnej ekspozycji na dTpa na rozwój neurologiczny we wczesnym dzieciństwie.

W czasopiśmie „American Journal of Epidemiology” ten sam zespół naukowców opublikował wyniki kolejnego badania kohortowego z retrospektywnym zbieraniem danych, tym razem oceniającego wpływ szczepienia dTpa ciężarnych na ryzyko rozwoju zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u ich potomstwa.

Populację badania stanowiło 85 607 dzieci urodzonych z pojedynczej ciąży w latach 2011–2014 w szpitalach zarządzanych przez Kaiser Permanente Southern California. Wystąpienie ADHD u dziecka definiowano jako rozpoznanie w klasyfikacji ICD-9 zgodne z kodami 314.0, 314.1, 314.2, 314.8, 314.9 lub ICD-10 zgodne z kodami F90.0, F90.1, F90.2, F90.9, F.90.9 na podstawie kryteriów klinicznych Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders co najmniej 2-krotnie po ukończeniu 3. roku życia lub rozpoznanie (jw.) i wydanie ≥2 leków stosowanych w terapii ADHD po ukończeniu 3. roku życia. Ciężarną uznawano za zaszczepioną, jeżeli otrzymała dTpa w jakimkolwiek momencie trwania ciąży.

W analizowanym okresie wyszczepialność ciężarnych szczepionką dTpa wahała się od 28,2% w 2012 roku do 79,5% w 2014 roku. Szczepienie dTpa u ciężarnych wykonywano najczęściej w 29. tygodniu ciąży, a większość kobiet (71%) otrzymała szczepienie w zalecanym okresie 27–36 tygodni ciąży. Okres obserwacji wynosił 0,1–5 lat i różnił się nieznacznie w grupie dzieci matek szczepionych dTpa w okresie ciąży i nieszczepionych (2,5 vs 3 lata).

Ogółem ADHD rozpoznano u 882 (1,0%) dzieci. Wskaźnik zapadalności na ADHD w grupie dzieci, których matki otrzymały dTpa w okresie ciąży, wyniósł 3,41/1000 osobolat, a w grupie dzieci, których matki nie były szczepione – 3,93/1000 osobolat. W analizie uwzględniającej czynniki zakłócające wykazano, że szczepienie ciężarnych dTpa nie zwiększyło ryzyka wystąpienia ADHD u ich potomstwa (hazard względny – HR: 1,0 [95% CI: 0,88–1,14]).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie ciężarnych dTpa nie zwiększyło ryzyka wystąpienia ADHD u ich potomstwa. Wyniki badania dostarczają kolejnych dowodów potwierdzających bezpieczeństwo zapobiegania krztuścowi u niemowląt w pierwszych tygodniach życia poprzez szczepienie ich matek w okresie ciąży.

Zobacz także

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań