Opracowała mgr Małgorzata Ściubisz
W badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych przeprowadzonym w Niemczech oceniono, czy podanie preparatu przeciwko odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej (MMRV), jako drugiej dawki w ramach szczepienia przeciwko tym chorobom, zwiększa ryzyko drgawek gorączkowych u dzieci w wieku do 2 lat. Dane do badania uzyskano z oficjalnych krajowych rejestrów.
Populację badania utworzyło 528 639 dzieci urodzonych w latach 2004–2015, które otrzymały 2 dawki MMRV lub szczepionki przeciwko odrze, śwince, różyczce (MMR) i ospie wietrznej (V) podane w osobnych wstrzyknięciach podczas jednej wizyty (MMR+V) lub przeciwko odrze, śwince, różyczce (MMR). Ryzyko drgawek gorączkowych zdefiniowanych jako: (1) hospitalizacja z powodu drgawek gorączkowych (rozpoznanie w klasyfikacji CD-10-GM zgodne z kodem R56.0 na karcie wypisowej ze szpitala), (2) hospitalizacja z powodu drgawek gorączkowych, z wykluczeniem drgawek związanych z chorobą ośrodkowego układu nerwowego lub (3) drgawki gorączkowe niebędące główną przyczyną hospitalizacji, ale przy wypisie uznane za związane ze szczepieniem. Aby ocenić ryzyko drgawek gorączkowych, porównano ich częstość u 392 634 dzieci (wiek. śr. 19,6 mies., 51,3% chłopców), które jako drugą dawkę otrzymały MMRV, 13 761 dzieci (wiek śr. 19,4 mies., 51,4% chłopców), które jako drugą dawkę otrzymały MMR+V lub 122 244 dzieci (wiek śr. 25,5 mies., 51,4% chłopców), które jako drugą dawkę otrzymały MMR.
W okresie pierwszych 30 dni po szczepieniu w całej populacji dzieci wystąpiły 464 epizody drgawek gorączkowych, w tym 386 u dzieci, które jako drugą dawkę otrzymały MMRV (zapadalność skumulowana: 9,4/10 000 [95% CI: 8,5–10,4]), 86 u dzieci, które jako drugą dawkę otrzymały MMR (zapadalność skumulowana: 7/10 000 [95% CI: 5,7–8,7]) oraz 10 u dzieci, które otrzymały MMR+V (zapadalność skumulowana: 7,3/10 000 [95% CI: 4–13,4]). W okresie 5–12 dni po szczepieniu (taki okres narażenia przyjęto w większości badań, w których oceniano ryzyko drgawek gorączkowych po podaniu MMRV jako pierwszej dawki) w całej populacji dzieci odnotowano 120 epizodów drgawek gorączkowych, w tym 51 u dzieci, które jako drugą dawkę otrzymały MMRV (zapadalność skumulowana: 1,3/10 000 [95% CI: 1–1,7]), 16 u dzieci, które jako drugą dawkę otrzymały MMR (zapadalność skumulowana: 1,3/10 000 [95% CI: 0,8–2,1]), oraz 1 epizod w grupie dzieci, które otrzymały MMR+V (zapadalność skumulowana: 0,7/10 000 [95% CI: 0,1–4,1]). Wykazano, że w okresie pierwszych 30 dni po szczepieniu ryzyko drgawek gorączkowych po podaniu MMRV jako drugiej dawki było podobne do ryzyka obserwowanego po podaniu MMR+V (skorygowany iloraz szans [aOR]: 1,04 [95% CI: 0,82–1,32]) lub MMR (aOR: 1,25 [95% CI: 0,67–2,3]). Podobne wyniki otrzymano w analizie uwzględniającej płeć dziecka, epizod drgawek gorączkowych w wywiadzie oraz rodzaj preparatu podanego w ramach pierwszej dawki. Zaobserwowano również, że do wystąpienia drgawek gorączkowych silnie były predysponowane dzieci, które przeszły taki epizod w przeszłości (aOR: 36,26 [95 CI: 29,3–44,89]). Liczba epizodów drgawek gorączkowych w okresie 5–12 dni po szczepieniu była zbyt mała, aby móc ocenić ich ryzyko w tym okresie.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że podanie MMRV jako drugiej dawki w ramach szczepienia przeciwko odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej nie zwiększało ryzyka drgawek gorączkowych u dzieci. Jest to ważna informacja zarówno dla rodziców, jak i lekarzy, ponieważ może zwiększyć zaufanie do podawania MMRV jako drugiej dawki.
