medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Silna motywacja kobiety do leczenia odtwórczego i uzyskania jak najlepszego efektu zabiegu bez wątpienia sprzyja szybkiemu powrotowi do pełnej sprawności. Z drugiej jednak strony, brak jednolitych schematów opieki i stosunkowo uboga literatura fachowa, zmuszają ośrodki rekonstrukcyjne do wypracowania własnych metod postępowania.
Zakażenia mające swoje źródło w jamie brzusznej stanowią prawie 50% ciężkich zakażeń, jakie są leczone na oddziałach intensywnej terapii.
Autorzy omawiają wybrane doniesienia z 2013 roku dotyczące: uchyłków jelita grubego, ostrego naczyniopochodnego niedokrwienia jelit, czasowego zamknięcie powłok.
Autorzy podjęli istotny i bardzo praktyczny temat, analizują bowiem sytuację, z jaką spotyka się każdy chirurg w trakcie ostrego dyżuru.
Przedmiotem wielu badań w 2013 roku pozostaje zagadnienie małoinwazyjnych zabiegów resekcyjnych w przypadku operacyjnego leczenia raka płuca. Ukazały się również doniesienia poświęcone dalszym możliwościom zmniejszenia urazu związanego z samym dostępem operacyjnym w torakochirurgii.
Wytyczne obejmują następujące zagadnienia: wskazania do eradykacji Helicobacter pylori, rozpoznawanie i leczenie zakażenia, zakażenie H. pylori a rak żołądka, kontrola skuteczności leczenia eradykacyjnego, zakażenie H. pylori u dzieci.
Przegląd najnowszych badań wyraźnie pokazuje, że w leczeniu nienowotworowych chorób odbytu postęp dokonuje się powoli, a niektórzy badacze analizują wciąż te same metody leczenia, w coraz to nowych zestawieniach metaanaliz.
Kamica pęcherzyka żółciowego jest jednym z najczęstszych wskazań do leczenia chirurgicznego. Zagadnienia wybrane z najnowszych doniesień światowych obejmują m.in.: epidemiologię kamicy pęcherzyka żółciowego, powikłania cholecystektomii (takie jak przepuklina pooperacyjna, uszkodzenie dróg żółciowych), a także postępowanie okołooperacyjne, leczenie przeciwzakrzepowe oraz antybiotykoterapię.
Omówienie najważniejszych doniesień dotyczących zagadnień intensywnej terapii oraz wytycznych praktyki klinicznej dotyczących bólu, pobudzenia i majaczenia, krwawień i zaburzeń krzepnięcia krwi po urazach, aferezy leczniczej, leczenia płynami i zapobiegania rozwojowi oporności na antybiotyki.
W cyklu artykułów poświęconych postępom w chirurgii bariatrycznej i metabolicznej zwracaliśmy już wielokrotnie uwagę czytelników na silne i bezpośrednie związki cukrzycy typu 2 w przebiegu otyłości z możliwościami terapeutycznymi chirurgii bariatrycznej.
