Jak cytować: Rorat M., Śliwka M.: Problematyka izolacji i kwarantanny w dobie epidemii COVID-19 okiem lekarza i prawnika. Med. Prakt., 2020; 5: 163–169
Skróty: COVID-19 (coronavirus disease) – choroba spowodowana przez SARS-CoV-2, SARS-CoV-2 – koronawirus zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2, u.z.z.z. – ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dnia 5 grudnia 2008 r.
Problematyka izolacji, kwarantanny oraz innych obowiązków spoczywających na osobach przebywających
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej została uregulowana w ustawie z dnia 5 grudnia
2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn.: Dz.U. 2019,
poz. 1239; dalej jako: u.z.z.z.) oraz licznych aktach wykonawczych. W związku z bieżącą sytuacją epidemiologiczną
wiosną br. zarówno sama ustawa, jak i rozporządzenia wydawane przez Ministra Zdrowia poddano intensywnym nowelizacjom.
Zgodnie z art. 3 u.z.z.z. przepisy ustawy stosuje
się do:
1) zakażeń i chorób zakaźnych określonych w załączniku
do ustawy oraz biologicznych czynników
chorobotwórczych wywołujących wspomniane
zakażenia i choroby zakaźne
2) zakażeń lub chorób zakaźnych oraz, o ile są znane,
biologicznych czynników chorobotwórczych,
które nie zostały ujęte w załączniku do ustawy,
lecz zostały ogłoszone w rozporządzeniu Ministra
Zdrowia ze względu na niebezpieczeństwo
szerzenia się zakażenia lub choroby zakaźnej.
W odpowiedzi na zwiększającą się liczbę przypadków
COVID-19 28 lutego br. weszło w życie
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 lutego
2020 roku (Dz.U. 2020, poz. 325) w sprawie
zakażenia SARS-CoV-2, w którym zakażenie to objęto przepisami o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W zaistniałej
sytuacji wydanie cytowanego rozporządzenia niewątpliwie
było w pełni uzasadnione i mieściło się w zakresie delegacji ustawowej. Nie należy jednak
zapominać, że art. 3 ust. 2 u.z.z.z. pozwala na nadzwyczajne
poszerzenie zakresu stosowania ustawy, w szczególności w razie wystąpienia zakażeń
lub chorób zakaźnych nieznanych ustawodawcy
na etapie uchwalania ustawy. Względy prawidłowej
techniki legislacyjnej nakazywałyby mimo to
docelowo uwzględnić zakażenie SARS-CoV-2 w rejestrze
stanowiącym załącznik do ustawy.1
Co istotne, do dnia zakończenia pracy nad
niniejszym artykułem (30 kwietnia br.) nie ujednolicono
ani przepisów rozporządzenia Ministra
Zdrowia z dnia 27 lutego 2020 roku, ani u.z.z.z.
(załącznik), ani rozporządzenia Ministra Zdrowia z 10 grudnia 2019 roku w sprawie zgłaszania podejrzeń i rozpoznań zakażeń, chorób zakaźnych
oraz zgonów z ich powodu (Dz.U. 2019, poz. 2430).
Dwa ostatnie akty prawne wymieniają jedynie „zespoły ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej
(SARI) lub innej niewydolności narządowej o etiologii infekcyjnej lub nieustalonej”, co – rzecz
jasna – nie obejmuje przypadków o łagodnym lub
umiarkowanym przebiegu, jaki się obserwuje u większości chorych na COVID-19.
