Skróty: WZW – wirusowe zapalenie wątroby
Obecnie 70-letni mężczyzna w 2014 roku otrzymał 2 dawki szczepionki przeciwko WZW typu B (Engerix). Nie zgłosił się na podanie trzeciej dawki. W przypadkowym badaniu wykryto u niego przeciwciała anty-HCV, dlatego sanepid polecił zaszczepić pacjenta przeciwko WZW typu B. Jak w takiej sytuacji traktować dotychczasowe szczepienie? Czy wystarczy uzupełnić tylko brakującą dawkę?
Szczepionka przeciwko WZW typu B jest wysoce immunogenna, dlatego uważamy, że dawki przyjęte w przeszłości zachowują ważność. Obecnie wiadomo, że nawet wieloletnie opóźnienie nie jest wskazaniem do powtarzania całej serii szczepienia. Pacjentowi należy zatem podać zaległą trzecią dawkę szczepionki. W związku z zakażeniem HCV, szczepienie przeciwko WZW typu B przysługuje mu bezpłatnie i jest obowiązkowe. U osób z grup ryzyka zaleca się ocenę uodpornienia polegającą na oznaczeniu stężenia przeciwciał anty-HBs 4–6 tygodni po podaniu szczepionki. Wartość ≥10 IU/l potwierdza wytworzenie odporności na WZW typu B. U osób z prawidłową odpornością, które nie są narażone na zakażenie, weryfikacja uodpornienia poprzez oznaczenie stężenia anty-HBs nie jest konieczna.
Piśmiennictwo:
1. A comprehensive immunization strategy to eliminate transmission of hepatitis B virus infection in the United States. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). Part II: immunization of adults. MMWR Recomm Rep., 2006; 55: 1–332. Ogólne wytyczne dotyczące szczepień ochronnych – cz. 1. Zalecenia amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień Ochronnych (ACIP). Na podstawie: Kroger A.T., Sumaya C.V., Pickering L.K.: General recommendations on immunization. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR, 2011; 60 (RR-02): 1–60 (www.mp.pl/szczepienia/artykuly/wytyczne)
3. Leuridan E., Van Damme P.: Hepatitis B and the need for a booster dose. Clin. Infect. Dis., 2011; 53: 68–75
4. Polska Grupa Ekspertów HBV – Zespół ds. Szczepień: Szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Zakażenia, 2011; 6: 154–157