Dlaczego prawidłowa technika domięśniowego podania szczepionki jest tak ważna?

10.08.2022
Shoulder injury related to vaccine administration (SIRVA) after COVID-19 vaccination
Bass J.R., Poland G.A.
Vaccine, 2022: S0264-410X(22)00750-2. doi: 10.1016/j.vaccine.2022.06.002

Opracowała Małgorzata Ściubisz

Realizacja masowych szczepień przeciwko COVID-19 wymagała zaangażowania ogromnych zasobów, zarówno infrastrukturalnych, jak i kadrowych. W wielu krajach do wykonywania szczepień zatrudniono personel medyczny, który mógł nie mieć wystarczającego doświadczenia w wykonywaniu wstrzyknięć w mięsień naramienny. Nieprawidłowa technika wykonania wkłucia lub wybór nieprawidłowego miejsca wkłucia może być przyczyną urazu barku związanego z podaniem szczepionki (shoulder injury related to vaccine administration – SIRVA).

W czasopiśmie „Vaccine” opublikowano wyniki badania obserwacyjnego, w którym oceniono częstość i charakterystykę SIRVA w okresie pandemii COVID-19, bazując na zgłoszeniach do amerykańskiego systemu biernego nadzoru nad niepożądanymi odczynami poszczepiennymi (VAERS) oraz danych z piśmiennictwa.

W okresie od stycznia do września 2021 roku do systemu VAERS zgłoszono łącznie 545 110 przypadków podejrzenia NOP, w tym 305 przypadków SIRVA związanego z podaniem szczepionki przeciwko COVID-19 potwierdzonego przez lekarza. Przegląd systematyczny piśmiennictwa przeprowadzono za okres do kwietnia 2022 roku i zidentyfikowano 18 opisów przypadków lub serii przypadków, z których w analizie uwzględniono 28 przypadków SIRVA związanych z podaniem szczepionki przeciwko COVID-19. Wszystkie przypadki SIRVA dotyczyły dorosłych (wiek śr. 52 lata, zakres: 19–90 lat), częściej kobiet (76%). Większość osób otrzymała preparat mRNA (90%).

U 95 osób (wiek. śr. 53,5 roku, 73,6% kobiet) SIRVA potwierdzono w badaniu obrazowym (ultrasonograficznym lub metodą rezonansu magnetycznego). U 36 osób (38%) rozpoznano zarostowe zapalenie torebki stawowej, u 33 osób (35%) rozpoznano zapalenie kaletki, natomiast u 19 (20%) – zapalenie ścięgna. Rzadziej stwierdzano uszkodzenie nerwu (4%), septyczne zapalenie stawów (1%). U niektórych osób stwierdzono współwystępowanie ≥2 stanów. W pozostałych 24 przypadkach rozpoznano inne nieokreślone SIRVA.

Informacje dotyczące czasu, w jakim po szczepieniu pojawiły się objawy SIRVA, uzyskano dla 62 przypadków. Większość osób zgłosiła, że pierwsze objawy uszkodzenia wystąpiły w ciągu pierwszych 72 godzin po szczepieniu (74%), w tym głównie w pierwszej dobie po szczepieniu (89%). U 1/3 pacjentów objawy SIRA wystąpiły natychmiast po podaniu szczepionki. Informacje dotyczące charakteru tych objawów uzyskano dla 88 przypadków. Najczęściej zgłaszanymi objawami był ból barku (98%) i ograniczenie ruchomości (68%). Rzadziej pacjenci odczuwali sztywność (20%), zaburzenia czucia (8%), osłabienie siły mięśniowej (5%). Niemal 70% pacjentów zgłaszało współwystępowanie kilku objawów.

Informacje dotyczące zastosowanej terapii dostępne były dla 64 pacjentów, przy czym u ponad połowy z nich zastosowano kilka różnych metod leczenia. Najczęściej była to fizykoterapia (56%), glikokortykosteroidy we wstrzyknięciu dostawowym (34%), niesteroidowe leki przeciwzapalne (30%) oraz doustne glikokortykosteroidy (20%). U 2 osób konieczne było przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.

Autorzy badania zwrócili uwagę, że jest to pierwszy tak duży przegląd danych dotyczących SIRVA zgłaszanego w okresie realizacji masowych szczepień przeciwko COVID-19, a jego wyniki są generalnie spójne z wynikami wcześniejszych badań. Podkreślają, że prawidłowa technika wykonania wstrzyknięcia domięśniowego, obejmująca m.in. dobór igły o długości odpowiedniej dla płci i masy ciała oraz wybór właściwego miejsca wkłucia, jest kluczowa dla zapobiegania SIRVA. W dyskusji autorzy odnieśli się również do obserwowanej konsekwentnie w różnych badaniach większej częstości SIRVA u kobiet niż u mężczyzn. Przypuszczają, że może to być związane z różnicami anatomicznymi. Wyjaśnili, że kaletka podnaramienna znajduje się około 0,8–1,6 cm poniżej powierzchni skóry, czyli w zasięgu standardowej igły o długości 25 mm. Wiadomo, że kobiety generalnie mają mniejsza masę mięśniową i większą grubość tkanki tłuszczowej w okolicy mięśnia naramiennego, co zwiększa ryzyko urazu. Dlatego przy doborze długości igły należy kierować się wiekiem, płcią i masą ciała.

Wskazówki dla personelu medycznego dotyczące prawidłowej techniki wstrzyknięć i zapobiegania SIRVA – p. Uraz barku związany z podaniem szczepionki i inne odczyny w miejscu wkłucia.

Dobór odpowiedniej długości igły do wstrzyknięcia domięśniowego w zależności od płci i masy ciała pacjenta – p. Jak prawidłowo wykonać szczepienie i.m. przeciwko COVID-19 preparatem Comirnaty lub szczepionką mRNA Moderny?.

Zobacz także

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań