medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W artykule przedstawiono nowe informacje dotyczące m.in. opóźnionego zaciśnięcia pępowiny, leczenia bezobjawowej hipoglikemii oraz przetrwałego przewodu tętniczego, nowego systemu klasyfikacji napadów drgawkowych i leczenia przeciwdrgawkowego oraz diagnostyki i leczenia żółtaczki u noworodków.
W artykule omówiono nowe dane kliniczne dotyczące m.in. postępowania w niewydolności oddechowej noworodków, rozpoznawania i leczenia zakażeń wewnątrzszpitalnych, hipoglikemii, przetrwałego przewodu tętniczego oraz retinopatii wcześniaków.
W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia i doniesienia opublikowane w 2016 roku w zakresie neonatologii, w tym aktualne informacje dotyczące m.in. profilaktyki martwiczego zapalenia jelit i retinopatii wcześniaków, późnej hipotermii, tlenoterapii dużym przepływem przez kaniule donosowe oraz steroidoterapii prenatalnej.
W artykule omówiono między innymi nowe doniesienia kliniczne dotyczące wykrywania wrodzonych wad metabolizmu w badaniach przesiewowych u noworodków oraz nowe metody analityczne pozwalające na poznawanie nowych chorób, ich różnych postaci klinicznych oraz biomarkerów.
W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia i doniesienia opublikowane w 2015 roku w zakresie neonatologii, w tym aktualne informacje dotyczące m.in. tlenoterapii, neuroprotekcji, opóźnienia zaciśnięcia pępowiny oraz stosowania probiotyków u noworodków urodzonych przedwcześnie.
Rok 2014 był niezwykle interesujący dla neonatologii. Na międzynarodowych konferencjach zaprezentowano wyniki kilku dużych, wieloośrodkowych badań naukowych, a także opublikowano kilka ciekawych metaanaliz. Większość badań dotyczyła najistotniejszych problemów neonatologicznych, czyli postępowania z wcześniakami oraz leczenia dzieci urodzonych w zamartwicy.
W 2013 ukazało się kilka interesujących opracowań dotyczących takich zagadnień, jak hipotermia, profilaktyka martwiczego zapalenia jelit i rola pokarmu naturalnego jako źródła probiotyków u noworodków z bardzo małą urodzeniową masą ciała.
W ciągu ostatnich lat opublikowano wiele nowych wytycznych i doniesień dotyczących tego zagadnienia, a najistotniejsze z nich z punktu widzenia lekarza praktyka w skrócie omówiono w niniejszym artykule.
W 2012 r. opublikowano kilka interesujących opracowań dotyczących wentylacji nieinwazyjnej, stosowania probiotyków u noworodków z bardzo małą urodzeniową masą ciała, a także wpływu infekcji na zaburzenia w rozwoju mózgu u noworodków urodzonych przed ukończeniem 32. tygodnia ciąży.
W dniach 4–6 grudnia 2011 roku w Waszyngtonie odbyło się ważne sympozjum neonatologiczne – Hot Topics in Neonatology. Po raz pierwszy w obecności tak szerokiego gremium omawiano bezpieczeństwo stosowania anestetyków u noworodków, a szczególnie u najbardziej niedojrzałych wcześniaków urodzonych ze skrajnie małą masą ciała.
W 2010 roku opublikowano kilka artykułów, które mogą istotnie wpłynąć na zmianę postępowania w leczeniu niektórych chorób u noworodków.
Wczesną intubację wcześniaka i podanie surfaktantu, a następnie wentylację w systemie nCPAP uważa się za postępowanie bezpieczne i skuteczne.
Zaleca się podanie kobiecie w ciąży przed zagrażającym porodem przedwczesnym 2 dawek 12 mg betametazonu w odstępie 24 godzin. Działanie ochronne rozpoczyna się po 24 godzinach od podania drugiej dawki i utrzymuje się przez tydzień.
Leczenie hipotensji u noworodków należy rozpocząć dopiero wtedy, gdy towarzyszą jej objawy zmniejszonej perfuzji.
Utrzymywanie wysycenia hemoglobiny tlenem <95% i zapobieganie wahaniom tego parametru zmniejsza ryzyko ROP i BPD.
Należy ostrożnie stosować GKS u noworodków z bardzo małą urodzeniową masą ciała w leczeniu hipotensji, ponieważ może to być związane ze zwiększonym ryzykiem mózgowego porażenia dziecięcego, wylewów wewnątrzczaszkowych, leukomalacji, zgonu i perforacji przewodu pokarmowego. Częstość tych powikłań może być ograniczona poprzez oznaczanie stężenia kortyzolu przed włączeniem GKS oraz unikanie podawania GKS z indometacyną.
Wybrane główne punkty
W metaanalizie stwierdzono większe bezpieczeństwo resuscytacji noworodków powietrzem atmosferycznym
Nowe zagadnienia dotyczące patogenezy, zapobiegania i leczenia dysplazji oskrzelowo-płucnej
Nowe dane dotyczące wziewnego leczenia tlenkiem azotu w zespole zaburzeń oddychania
Główne punkty. 1. Niezwykle istotne znaczenie dla rozwoju i wzrostu masy mózgu noworodków o ekstremalnie małej urodzeniowej masie ciała jest prawidłowe dożylne lub doustne dostarczanie kalorii i niezbędnych substancji odżywczych. 2. Wyniki badań doświadczalnych sugerują przydatność rekombinowanego białka SP-D surfaktantu w dysplazji oskrzelowo-płucnej i możliwość jego zastosowania drogą wziewną lub jako dodatek do terapii surfaktantem. 3. Wczesne profilaktyczne podawanie erytropoetyny wcześniakom budzi wiele kontrowersji i wymaga przeprowadzenia dalszych badań oraz oceny odległych działań niepożądanych.
Autorka omówiła m.in. takie zagadnienia, jak: odległe wyniki leczenia wcześniaków o ekstremalnie małej masie ciała; zastosowanie sildenafilu w leczeniu przetrwałego krążenia płodowego; rola śródbłonkowych czynników wzrostowych w etiologii retinopatii wcześniaków; aktualne poglądy na temat stosowania glikokortykosteroidów w zapobieganiu i leczeniu dysplazji oskrzelowo-płucnej; zastosowanie hipotermii w neonatologii; immunologiczna rola białek surfaktantu; ból u noworodków i jego późne następstwa; badania nad zastosowaniem dopaminy i dobutaminy u wcześniaków; operacje wewnątrzmaciczne płodu.
