Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
medycyna praktyczna dla pacjentów
Objaw Raynauda polega na wystąpieniu zblednięcia, zasinienia a następnie zaczerwienia skóry palców rąk i/lub stóp pod wpływem działania zimna. Wystąpienie objawu jest wynikiem gwałtownego skurczu a następnie rozkurczu małych tętniczek w palcach rąk i stóp. Zjawisko to opisał w XIX wieku francuski lekarz Maurice Raynaud.
Przyczyny obrzęku krtani to stany zapalne, urazy, reakcje alergiczne, obrzęki na tle naczynioruchowym, choroby ogólnoustrojowe.
Obrzęk naczynioruchowy polega na pojawianiu się nabrzmienia (obrzęku) skóry i znajdujących się pod nią tkanek w wyniku nieprawidłowej, nadmiernej przepuszczalności naczyń spowodowanych zadziałaniem na nie silnych substancji zwanych kininami (jedną z nich jest tzw. bradykinina).
Obrzęk naczynioruchowy charakteryzuje się nagłym obrzękiem (opuchnięciem) skóry i tkanki podskórnej, a niekiedy również błon śluzowych. Obrzęk powstaje w wyniku przedostawania się płynu (osocza) z naczyń krwionośnych rozmieszczonych w skórze i tkance podskórnej.
Obturacyjny bezdech senny to choroba spowodowana powtarzającymi się wielokrotnie w czasie snu epizodami zatrzymania oddychania lub jego znacznego spłycenia. Według niektórych szacunków bezdech senny może dotyczyć nawet ponad 25% mężczyzn po 40. roku życia.
Oczopląs polega na mimowolnych, drgających ruchach oczu w poziomie, pionie lub obrotowo. Ruchy mogą być stałe lub zmieniać się zależnie od kierunku patrzenia. Nieprawidłowe oczopląsowe ruchy gałek ocznych powodują pogorszenie ostrości wzroku, głównie w dal.
Odkleszczowe zapalenie mózgu jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego wywoływaną przez wirusy z rodziny Flaviviridae. Zakażenie przenoszone jest podczas ukłucia przez kleszcze Ixodes.
Odleżyna jest owrzodzeniem spowodowanym przez ucisk, które rozwija się u osób długotrwale leżących w wyniku przewlekłego ucisku lub tarcia skóry.
Odma opłucnowa to obecność powietrza w jamie opłucnej. Główne objawy odmy opłucnowej to ból po stronie odmy, duszność i kaszel. Ból nie zawsze towarzyszy odmie i jego nasilenie może być różne.
Choroby układu oddechowego, w których może wystąpić odma samoistna wtórna to zapalenie płuc, gruźlica, astma, mukowiscydoza, rozstrzenie oskrzeli, wady wrodzone układu oddechowego, rozedma płuc, wcześniactwo.
Odmrożenia powstają w wyniku działania na skórę niskich temperatur, a do ich powstania dochodzi przy spadku temperatury skóry poniżej 0°C. Poza temperaturą na stopień uszkodzenia skóry mają wpływ także takie czynniki, jak wilgotność powietrza, wiatr, ubiór oraz współistnienie zaburzeń naczyniowych.
Odra jest ostrą, wirusową chorobą zakaźną, charakteryzującą się gruboplamistą wysypką, zapaleniem błon śluzowych dróg oddechowych i spojówek z towarzyszącą gorączką.
Jeżeli dorosły uniknął kontaktu z chorobą w dzieciństwie ani nie został zaszczepiony, to może zachorować na odrę niezależnie od wieku. Odra jest chorobą, która występuje tylko u ludzi, źródłem zakażenia jest człowiek chory na odrę. Do zakażenia dochodzi drogą wziewną przez kontakt z wydzielinami dróg oddechowych rozpraszanymi przez chorych podczas kaszlu i kichania.
Wnętrze gałki ocznej wypełnia ciało szkliste, które ma konsystencję żelu i przylega do siatkówki. Z wiekiem zaczyna się ono obkurczać i oddzielać od siatkówki, co nazywamy tylnym odłączeniem ciała szklistego. Proces ten może zostać przyspieszony przez uraz oka lub głowy.
Odwinięcie brzegu rzęsowego sprawia, że gałka oczna jest zaczerwieniona a oko łzawi. Obnażenie spojówki powiekowej i gałkowej oraz odstawanie brzegu powieki od gałki ocznej prowadzi do przerastania nabłonka spojówki i stanów zapalnych.
Nie ma jednoznacznej definicji okresu okołoporodowego, czyli czasu, kiedy może dojść do infekcji okołoporodowych. Zakażenia okołoporodowe rozpoznawane są zarówno u kobiet (wtedy dotyczą infekcji w okresie porodu lub tuż po porodzie), jak i u dzieci – wówczas są to zakażenia w ostatnim okresie ciąży, podczas porodu lub we wczesnym okresie noworodkowym.
Olbrzymiobrodawkowe zapalenie spojówek to nieprawidłowy odczyn zapalny spojówek na ciało obce w oku: najczęściej są to soczewki kontaktowe, w dalszej kolejności dotyczy to protez ocznych lub szwów pooperacyjnych. Szczególnie narażone są osoby nie przestrzegające zaleceń higienicznych i na przykład śpiące w soczewkach.
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, nazywane niegdyś ze względu na lokalizację zapaleniem tętnicy skroniowej, jest najczęstszą chorobą zapalną naczyń. Proces zapalenia dotyczy średnich i dużych naczyń, zwykle tętnic odchodzących od łuku aorty (np. tętnic szyjnych i ich zewnątrzczaszkowych odgałęzień).
Opadnięcie powieki jest przede wszystkim defektem estetycznym, jednak w zaawansowanych przypadkach może być przyczyną zaburzeń czynnościowych, gdyż przesłonięcie źrenicy oka prowadzi do niedowidzenia gałki ocznej.
W każdym przypadku połknięcia żrącej substancji konieczna jest pilna konsultacja lekarska na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Postępowaniem doraźnym może być podanie do wypicia płynów obojętnych (np. wody) w celu rozcieńczenia czynnika uszkadzającego. Nie zaleca się neutralizacji połkniętej substancji roztworem o wyraźnie różniącym się pH. Przeciwwskazane jest prowokowanie wymiotów, aby uniknąć wtórnych uszkodzeń błony śluzowej przełyku.
Pięć minut dla pacjenta
Dlaczego pacjenci muszą czekać w kolejkach?
