Zalecenia dietetyczne przy próchnicy zębów
Próchnica to choroba zębów, w przebiegu której dochodzi od demineralizacji zęba i rozkładu jego tkanek twardych. Jakie są przyczyny i przebieg tego procesu? Czy i jak można zapobiegać próchnicy?
Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
Próchnica to choroba zębów, w przebiegu której dochodzi od demineralizacji zęba i rozkładu jego tkanek twardych. Jakie są przyczyny i przebieg tego procesu? Czy i jak można zapobiegać próchnicy?
Pomiędzy składnikami żywności a składnikami leków może dochodzić do interakcji skutkującej ograniczeniem skuteczności leczenia lub zwiększeniem ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Dieta jest bardzo istotnym elementem terapii cukrzycy. Warunkuje ona utrzymanie właściwego stężenia glukozy i tłuszczów (lipidów) we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego.
W zmniejszeniu nasilenia objawów choroby refluksowej przełyku może pomóc zmiana stylu życia i diety.
Odpowiednia dieta jest ważnym elementem wspomagającym leczenie farmakologiczne i łagodzącym objawy chorobowe.
Dieta po ostrym zapaleniu trzustki. Dieta w przewlekłym zapaleniu trzustki. Produkty zalecane i niezalecane w żywieniu chorych. Przykładowy jadłospis.
Choroby wątroby obejmują szereg jednostek chorobowych, z których najczęściej występują: ostre i przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby, choroba stłuszczeniowa wątroby i toksyczne uszkodzenie wątroby. W leczeniu tych chorób żywienie jest podstawowym elementem terapii.
Ogólne zalecenia dietetyczne w leczeniu hipercholesterolemii oraz propozycje jadłospisów dla pacjentów ze zwiększonym stężeniem cholesterolu we krwi.
Laktoza jest składnikiem mleka i produktów mlecznych. Jeśli nie zostanie strawiona w jelicie cienkim, bo brakuje enzymu – laktazy, przechodzi do jelita grubego i dopiero tu jest rozkładana przez florę bakteryjną do kwasu mlekowego, dwutlenku węgla, wodoru, metanu i wodorotlenków.
Pierwszoplanowym zaleceniem jest zachęcenie pacjenta z zespołem metabolicznym do redukcji masy ciała. Wskazana jest stała współpraca z dietetykiem. Zalecana jest dieta niskokaloryczna, najlepiej o cechach diety śródziemnomorskiej.
Postępowanie dietetyczne w nietolerancji laktozy nie polega na całkowitym wyeliminowaniu źródeł laktozy z diety, lecz na ich ograniczeniu do tolerowanej dawki.
Dr hab. Dorota Szostak-Węgierek omawia zasady żywienia pacjentów chorujących na cukrzycę.
Diety niskowęglowodanowe bywają postrzegane jako remedium na liczne dolegliwości zdrowotne, w tym walkę z nadmiarem kilogramów zdeponowanych w postaci zapasowej tkanki tłuszczowej. W takich modelach żywieniowych udział energii z węglowodanów ulega ograniczeniu na korzyść zarówno tłuszczów, jak i białka, a proporcje makroskładników diety są na ogół indywidualne i zależne od licznych czynników.
Sugeruje się, że wprowadzenie do diety pewnych składników pokarmowych czy odżywianie się zgodnie z danym modelem żywienia może być pomocne w zapobieganiu chorobie oraz wspomagać zasadnicze leczenie. Uważa się, że pewne znaczenie mają kwasy tłuszczowego omega 3, witaminy antyoksydacyjne, witaminy z grupy B i kwas foliowy oraz polifenole roślinne.
W odniesieniu do czynników żywieniowych, które mogą odgrywać istotną rolę w inicjacji rozwoju choroby, dowody naukowe wskazują najczęściej na duże spożycie jodu, nadkonsumpcję alkoholu, żywności o wysokim stopniu przetworzenia oraz niedobory selenu, żelaza, cynku, a także witaminy D.
Chroniczny stres zwiększa potrzeby metaboliczne organizmu i powoduje wzrost zużycia oraz wydalania wielu istotnych składników odżywczych, co w konsekwencji może prowadzić do licznych niedoborów witamin, makro- oraz mikroelementów, a także do dysfunkcji w zakresie aktywności neurotransmiterów i zaburzenia funkcjonowania gospodarki hormonalnej.
Przeglądając treści dostępne w Internecie, można znaleźć ogromną liczbę stron internetowych, których autorzy sugerują, iż mleko krowie jest „cichym zabójcą”, „dobre dla cieląt, a nie dla ludzi”, „prowadzi do złamań kości”, „powoduje alergię, nietolerancję laktozy, stan zapalny, osteoporozę, zaćmę, anemię i kamienie nerkowe” itd. Warto skoncentrować się na faktach i na podstawie dostępnych dowodów naukowych ustalić, jakimi rzetelnymi danymi na temat mleka krowiego obecnie dysponujemy.
Grupa szczególnie narażona na niedobór żelaza to sportowcy, głównie trenujące kobiety. Osoby intensywnie trenujące mają większe zapotrzebowanie na ten składnik, co spowodowane jest zwiększonym obrotem krwinek czerwonych wynikającym z ich mechanicznego niszczenia podczas wysiłku fizycznego. Taki stan nazywa się hemolizą wysiłkową lub tzw. zadeptywaniem erytrocytów.
Składniki diety istotne w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy.
Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby należy do najczęstszych przewlekłych chorób tego narządu. Szacuje się, że dotyczy ona 17–46% populacji dorosłych. Dostrzega się zależność między NAFLD a zespołem metabolicznym i jego składowymi – otyłością brzuszną, nadciśnieniem tętniczym, zwiększonym stężeniem triglicerydów i glukozy oraz zmniejszonym stężeniem frakcji HDL cholesterolu.