Czy dziecko, u którego około 2 lata po podaniu 2 dawek szczepionki przeciwko ospie wystąpiła postać poronna tej choroby, wytworzyło trwałą odporność?
Skuteczność 2 dawek szczepionki przeciwko ospie wietrznej w zapobieganiu zachorowaniom na ospę szacuje się na około 95%. Zachorowania u zaszczepionych osób są zatem możliwe, choć bardzo rzadkie. Ospę poronną u zaszczepionej osoby, czasem nazywaną „chorobą z przełamania odporności”, definiuje się jako zachorowanie ponad 42 dni po szczepieniu. W przypadku opisanym w pytaniu choroba wystąpiła 2 lata po szczepieniu. Ospa wietrzna u osób zaszczepionych zwykle przebiega łagodnie, z niewielką liczbą wykwitów (<50) oraz niską gorączką i szybko ustępuje. Osutka w przebiegu poronnej ospy wietrznej może mieć nietypową morfologię, na przykład plamisto-grudkową, bez pęcherzyków. Ponieważ przechorowanie każdej postaci ospy wietrznej, w tym postaci bezobjawowej, zapewnia naturalną odporność, zatem także przebycie poronnej ospy „z przełamania” zapewnia odporność. Biorąc pod uwagę nietypowy i niepełny obraz kliniczny poronnej postaci ospy wietrznej, należy zachować ostrożność przy jej rozpoznawaniu. Podobny obraz kliniczny występuje bowiem także w przebiegu wielu innych chorób, takich jak powszechnie występujące zakażenia enterowirusowe, rumień zakaźny czy uczulenia. Pewne rozpoznanie można ustalić tylko na podstawie izolacji z wykwitów wirusa ospy wietrznej i półpaśca metodą PCR, czego jednak nie robi się rutynowo. Niezależnie od tego opisane dziecko jest odporne na ospę wietrzną.
