Czy należy podać dodatkową dawkę szczepionki przeciwko WZW typu B lekarce z niedoczynnością tarczycy?

U lekarki prawidłowo zaszczepionej przeciwko WZW typu B stężenie anty-HBs kilka lat po szczepieniu wyniosło 20 mIU/ml. Obecnie stwierdzono u niej niedoczynność tarczycy i stężenie anty-HBs wynoszące 7 mIU/ml. Czy lekarkę należy doszczepić? Jak postąpić w razie kontaktu z HBV? W przypadku jakich chorób przewlekłych należy doszczepić pacjenta ze stężeniem przeciwciał zmniejszonym do wartości <10 mIU/ml?

Osoby zdrowe, u których po szczepieniu przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby (WZW) typu B stężenie przeciwciał anty-HBs wynosiło ≥10 mIU/ml, nie wymagają doszczepiania, nawet w przypadku zmniejszenia się stężenia do wartości <10 mIU/ml. Ochrona przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV) u zdrowych osób, które prawidłowo odpowiedziały na szczepienie, utrzymuje się przez ponad 22 lata dzięki tzw. pamięci immunologicznej, która nie zależy od następującego zmniejszenia stężenia przeciwciał anty-HBs.

Według Polskiej Grupy Ekspertów HBV, dawki przypominające szczepionki przeciwko WZW typu B należy podać osobom z niepotwierdzonym ochronnym stężeniem anty-HBs zakwalifikowanym do leczenia immunosupresyjnego, chemioterapii, radioterapii lub w trakcie takiego leczenia, a także dializowanym, zakażonym HIV, chorym na AIDS i choroby przewlekłe (w tym na cukrzycę, choroby nerek i wątroby, także zakażonym wirusem zapalenia wątroby typu C [HCV]). Natomiast zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych (PSO) na rok 2014 rewakcynacja po szczepieniach podstawowych dotyczy chorych z niedoborem odporności, chorych na nowotwory w trakcie leczenia immunosupresyjnego oraz pacjentów po przeszczepieniu narządów i chorych na cukrzycę.

Jak widać, mimo że wymienione grupy ryzyka nieco się różnią między sobą, żadna z nich nie uwzględnia niedoczynności tarczycy. Przeglądając piśmiennictwo dotyczące tego zagadnienia, nie znalazłam żadnej pozycji, w której niedoczynność tarczycy zostałaby wymieniona jako wskazanie do uzupełnienia szczepień przeciwko WZW typu B. Należy także podkreślić, że niedoczynność tarczycy jest jedną z najpowszechniejszych chorób przewlekłych u dorosłych (postać utajona dotyczy nawet 10% populacji dorosłych). Uważam zatem, że u omawianej pacjentki należy postąpić zgodnie z ogólnymi wytycznymi dotyczącymi pracowników placówek opieki zdrowotnej, a w razie kontaktu z materiałem potencjalnie zakażonym HBV potraktować ją jako osobę o udokumentowanej, zadowalającej odpowiedzi serologicznej na szczepienie.