Rozpoczynając szczepienia u dziecka po ukończeniu 6. miesiąca życia szczepionkami nieskojarzonymi (Act-Hib lub Hiberix), podajemy je w schemacie 2+1, a szczepiąc szczepionkami wysoce skojarzonymi („5 w 1” lub „6 w 1”), zaleca się schemat 3+1. Czy podanie „większej liczby” dawek szczepionki przeciwko H. influenzae w przypadku szczepienia szczepionkami wysoce skojarzonymi jest prawidłowe? Jaki ma to wpływ na dziecko? Jak szczepić dziecko, które rozpoczyna szczepienia >1. roku życia szczepionkami wysoce skojarzonymi?
Szczepienia przeciwko Hib można realizować za pomocą preparatów nieskojarzonych lub wysoce skojarzonych zarówno typu „5 w 1”, jak i „6 w 1”, a wszystkie te szczepionki są równie bezpieczne i dobrze tolerowane.
W przypadku dostępnych w Polsce szczepionek nieskojarzonych liczba dawek w schemacie podstawowym zależy od wieku dziecka. Schemat szczepienia przeciwko Hib należy zatem dostosować do rodzaju wybranej szczepionki i wieku dziecka, w którym rozpoczyna się szczepienie.
Schemat szczepienia za pomocą każdego preparatu jest szczegółowo opisany w ChPL. Wybierając więc określony preparat, lekarz powinien stosować go zgodnie z zarejestrowanym schematem. W przypadku rozpoczęcia realizacji programu szczepień z wykorzystaniem preparatów wysoce skojarzonych w późniejszym okresie życia dziecka, na przykład w drugim półroczu życia, liczba dawek składnika Hib będzie większa niż przy zastosowaniu nieskojarzonego preparatu, ale jest to zgodne z zarejestrowanym schematem. Należy przypomnieć, że schematy szczepień wypracowano na podstawie wyników odpowiednio przeprowadzonych badań klinicznych, w których najczęściej analizuje się immunologiczną odpowiedź na szczepionkę lub jej poszczególne składniki (w przypadku szczepionek skojarzonych). Drugim istotnym elementem jest profil bezpieczeństwa zarówno w odniesieniu do pojedynczej dawki, jak i całego schematu podstawowego.
U dzieci szczepionych preparatami „5 w 1” (DTPa-IPV-Hib) lub „6 w 1” (DTPa-IPV-Hib-HBV) obserwuje się nieco mniejsze stężenie przeciwciał przeciwko PRP (antygen polisacharydowy otoczki Hib) niż u dzieci szczepionych pojedynczą szczepionką. Średnie stężenie tych przeciwciał wynosi jednak >1,0 mg/ml, co uznaje się za wystarczające do zabezpieczenia (p. Co wiadomo na temat odporności po szczepieniu szczepionkami wysoce skojarzonymi? i Dziecko 6-letnie, zaszczepione DTPa-IPV+Hib, ma w wymazie z gardła H. influenzae „na ++++”. Czy to oznacza, że szczepienie było nieskuteczne?).
Składnik Hib szczepionek wysoce skojarzonych jest dobrze tolerowany i bezpieczny, a dodatkowa dawka nie zwiększa ryzyka wystąpienia NOP.
Piśmiennictwo:
1. Johnson N.G., Ruggeberg J.U., Balfour G.F, i wsp.: Haemophilus influenzae type b reemergence after combination immunization. Emerg. Infect. Dis., 2006; 12: 937–9412. Dhillon S.: DTPa-HBV-IPV/Hib vaccine (Infanrix hexa). A review of its use as primary and booster vaccination. Drugs, 2010; 70: 1021–1058
3. McCormack P.L.: DTaP-IPV-Hep B-Hib vaccine (Hexaxim). A review of its use in primary and booster vaccination. Pediatr. Drugs, 2013; 15: 59–70
4. Decker M.D., Edwards K.M., Howe B.J.: Combination vaccines. (W): Plotkin S.A., Orenstein W.A., Offit P.A., Edwards K.M. (red.): Plotkin’s vaccines. Wyd. 7. Elsevier, Philadelphia, 2018: 198–227
5. Charakterystyki produktów leczniczych: Act-HIB; Hexacima; Hiberix; Infanrix-hexa; Infanrix-IPV-HiB; Pentaxim
