Zaburzony schemat szczepienia przeciwko WZW typu A

Pacjent przebył omyłkowo szczepienie przeciwko WZW typu A w schemacie 0, 1 miesiąc, zamiast 0, 6–12 miesięcy. Czy w takiej sytuacji należy potraktować obie dawki jako pierwszą dawkę i doszczepić po 6–12 miesiącach, czy może uznać, że szczepienie przebył, a dla pewności ocenić poziom przeciwciał? Wydaje się, że stężenie swoistych przeciwciał będzie duże, tylko czy w takim przypadku pacjent będzie miał trwałą (wieloletnią) odporność? Aktualnie mija 6. miesiąc od podania drugiej dawki szczepionki.

Oba zaproponowane podejścia wydają się dobre. Zgodnie w ogólnymi wytycznymi Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP), jak też zaleceniami producenta, szczepienie przeciwko WZW typu A powinno się składać z 2 dawek, a odstęp między nimi powinien wynosić co najmniej 6 miesięcy. Doszczepienie 6–12 miesięcy po podaniu pierwszej dawki z naddatkiem spełnia ten warunek. Z kolei z kilku badań wiemy, że już pojedyncza dawka szczepionki przeciwko WZW typu A jest skuteczna u większości dorosłych, co uwzględniła w swoim stanowisku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Tym bardziej 2 dawki podane w miesięcznym odstępie powinny być skuteczne. Niestety, omyłkowo zastosowany schemat dawkowania szczepionki odbiega od zalecanego. Odstępstwa od zaleceń producenta narażają pacjenta na ryzyko nieskuteczności produktu, a lekarza na ryzyko prawne (odpowiedzialność za niezachowanie należytej staranności). Wykrycie swoistych przeciwciał anty-HAV będzie dowodem uodpornienia i argumentem przeciwko podaniu dawki przypominającej.

Podsumowując, z zasady dążymy do realizacji szczepień zgodnie z zaleceniami producenta. Podanie dawki przypominającej po 6–12 miesiącach daje większe prawdopodobieństwo uodpornienia, jednak nie jest konieczne, jeżeli mamy dowody na skuteczność schematu odbiegającego od zalecanego.