Postępy w medycynie: Hematologia

• Leczenie przeciwzakrzepowe u chorych na hemofilię

  Czy pacjent z hemofilią może zachorować na zakrzepicę?

  20.03.2024

• Zaburzenia hemostazy – postępy 2021/2022. Cz. 3

  Postępy w leczeniu nocnej napadowej hemoglobinurii.

  30.11.2022

• Zaburzenia hemostazy – postępy 2021/2022. Cz. 2

  Wytyczne dotyczące profilaktyki i leczenia ŻChZZ u chorych na nowotwór złośliwy, rozpoznania i leczenia zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP). Wytyczne i postępy dotyczące choroby von Willebranda oraz hemofilii.

  28.11.2022

• Zaburzenia hemostazy – postępy 2021/2022. Cz. 1

  Immunologiczna małopłytkowość zakrzepowa wywołana przez szczepienie – co wiemy po roku od opisania nowej jednostki chorobowej?

  22.11.2022

• Zaburzenia hemostazy

  Omówienie poszczepiennej immunologicznej małopłytkowości zakrzepowej, stosowania antykoagulantów w COVID-19 oraz wytycznych dotyczących postępowania w hemofilii.

  26.01.2022

• Postępy w hematologii i onkologii dziecięcej w 2017 roku

  Celem tego artykułu jest przybliżenie najnowszych doniesień, które rzucają nowe światło na biologię, patogenezę, diagnostykę i leczenie wybranych chorób hematoonkologicznych.

  05.11.2018

• Postępy w hematologii 2013/2014

  Autorzy przedstawiają wybrane doniesienia z 2013 i 2014 roku dotyczące postępowania m.in. w zespołach mielodysplastycznych, chorobie wenookluzyjnej wątroby, chłoniakach nieziarniczych oraz szpiczaku plazmocytowym.

  04.12.2014

• Postępy w hematologii i onkologii dziecięcej w 2012 roku

  Rok 2012 przyniósł wiele ważnych doniesień w zakresie hematologii i onkologii dziecięcej. Najbardziej prestiżowe publikacje w czasopismach o największym wskaźniku oddziaływania (impact factor) dotyczyły głównie dzieci chorujących na nowotwory złośliwe układu krwiotwórczego i chłonnego.

  30.01.2014

• Hematologia – postępy 2012/2013

  Autorzy omawiają wybrane doniesienia z 2012 i początku 2013 roku dotyczące zespołów limfoproliferacyjnych, ostrych białaczek, nowotworów mieloproliferacyjnych i zaburzeń hemostazy.

  11.10.2013

• Hematologia – postępy 2011

  Autorzy przedstawiają wybrane publikacje z 2011 roku dotyczące: chorób limfoproliferacyjnych, ostrych białaczek, przewlekłej białaczki szpikowej oraz zaburzeń Hemostazy.

  25.06.2012

• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – postępy 2010/2011

  Autorka omawia wybrane doniesienia z 2010 i początku 2011 roku dotyczące profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

  06.10.2011

• Postępy w  dziedzinie hematologii i onkologii dziecięcej w 2010 roku

  W 2010 roku opublikowano wiele wyników badań oceniających skuteczność leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej (acute lymphoblastic leukemia – ALL) – najczęstszego nowotworu u dzieci.

  19.09.2011

• Koagulologia – postępy 2008

  Autorka na podstawie wytycznych i badań klinicznych opublikowanych w 2008 roku przedstawia nowości w zakresie immunologicznej plamicy małopłytkowej, hemofilii i choroby von Willebranda oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

  18.06.2009

• Koagulologia – postępy 2007

  Autorka przedstawia wybrane publikacje z 2007 roku dotyczące: 1) immunologicznej plamicy małopłytkowej i małopłytkowości poheparynowej, 2) choroby von Willebranda, 3) hemofilii, 4) żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

  28.07.2008

• Koagulologia – postępy 2006

  Główne punkty

  • Fondaparynuks zmniejsza śmiertelność i częstość dorzutu zawału serca u chorych z ostrym zespołem wieńcowym z uniesieniem odcinka ST, w porównaniu z heparyną niefrakcjonowaną albo z placebo, bez zwiększenia częstości powikłań krwotocznych.
  • Międzynarodowy zespół ekspertów ogłosił uzupełnienia do kryteriów z Sapporo rozpoznawania zespołu antyfosfolipidowego.
  • Opublikowano zmodyfikowany algorytm diagnostyki zatorowości płucnej, w którym nie przewiduje się już wykonywania scyntygrafii płucnej, a podstawowym badaniem obrazowym jest wielorzędowa tomografia komputerowa z programem naczyniowym (angio-TK).
  • Zwiększone stężenie dimeru D po 1 miesiącu od zakończenia wtórnej profilaktyki przeciwzakrzepowej wiąże się z ponad 2-krotnie większym ryzykiem nawrotu ŻChZZ i może stanowić wskazanie do przedłużenia czasu trwania wtórnej profilaktyki przeciwzakrzepowej.

  10.09.2007

• Postępy w hematologii w 2005 roku

  • Lenalidomid uznano za jeden z leków pierwszej linii w terapii szpiczaka mnogiego.
  • Imatinib w dużej dawce w połączeniu z lekiem blokującym ubikwitynację stwarza nadzieję dla chorych na przewlekłą białaczkę szpikową oporną na imatinib i niekwalifikujących się do alogenicznego przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych ani zastosowania nowych inhibitorów kinaz tyrozynowych.
  • Kliniczne skale diagnostyczne (m.in. skala Wellsa) umożliwiają a priori ocenę prawdopodobieństwa zachorowania na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową (ŻChZZ). Ocena ta ułatwia podjęcie decyzji co do dalszej diagnostyki.
  • Zaktualizowano polskie wytyczne profilaktyki i leczenia ŻChZZ, opracowane na podstawie wytycznych 7. Konferencji Leczenia Przeciwzakrzepowego i Trombolitycznego American College of Chest Physicians.

  04.09.2006

• Postępy w hematologii i onkologii dziecięcej w 2005 roku

  Wybrane główne punkty

  • Badania molekularne w ostrej białaczce limfoblastycznej i ich wykorzystanie w prognozowaniu skuteczności leczenia.
  • Wyniki leczenia ostrych białaczek szpikowych w Polsce są zbliżone do uzyskiwanych w innych krajach. W prognozowaniu skuteczności ich leczenia bardzo ważne są badania molekularne.
  • Określono dodatkowe czynniki rokownicze w neuroblastoma, podkreślono także niekorzystne rokowanie przy amplifikacji genu MYCN.
  • Na przestrzeni ostatnich lat znacznie poprawiła się wyleczalność chorób nowotworowych u dzieci.

  29.05.2006

• Postępy w hematologii w 2004 roku

  13.10.2005

• Postępy w hematologii dziecięcej w 2003 roku

  24.06.2004

• Hematologia - postępy w pediatrii w roku 2002

  Autorzy przedstawili najważniejsze nowości dotyczące m.in.: leczenia niedokrwistości Blackfana i Diamonda; rozpoznawania wrodzonej niedokrwistości aplastycznej; aplazji czerwonokrwinkowej u chorych leczonych erytropoetyną; przeciwciał hamujących aktywność czynnika VIII; przeszczepiania komórek macierzystych krwi pępowinowej; terapii genowej ciężkiego złożonego niedoboru odporności i powikłań związanych z tą metodą leczenia.

  16.10.2003