Nastolatka z Ukrainy w wieku 16 lat. Do 18. miesiąca życia zrealizowała wszystkie szczepienia zgodnie z ukraińskim Programem Szczepień Ochronnych (PSO), czyli 3 dawki WZW typu B, 3 dawki DTP i Hib, dawkę MMR oraz 2 dawki IPV i 2 dawki „żywej” doustnej szczepionki przeciwko poliomyelitis (OPV). Nie otrzymała szczepień należnych w 6. roku życia, natomiast w wieku 11 lat otrzymała dawkę Tdap (jako uzupełnienie dawki DT pominiętej w 6. rż.). Czy podać teraz dawkę Tdap należną zgodnie z polskim PSO w 14. roku życia, czy poczekać i podać szczepionkę przeciwko tężcowi i błonicy (dT) w 19. roku życia?
W opisanym przypadku proponuję teraz podać Tdap. Od ostatniej dawki minęło 5 lat, dlatego warto uzupełnić szczepienie przeciwko krztuścowi oraz tężcowi. Wówczas zgodnie z zaleceniami zarówno Advisory Committee on Immunization Practices, jak i stanowiskiem Światowej Organizacji Zdrowia nie ma potrzeby podawania kolejnej dawki po 2 latach (czyli w 19. rż.).
Piśmiennictwo:
1. Tetanus vaccines: WHO position paper – February 2017. Wkly Epidemiol. Rec., 2017; 92 (6): 53–762. Kroger A.T., Sumaya C.V., Atkinson W.L., Pickering L.K.: General recommendations on immunization. Recommendation of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). www.cdc.gov/vaccines/hcp/acip-recs/general-recs/downloads/general-recs.pdf (dostęp: 14.06.2022)