medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Postępowanie terapeutyczne w przypadku chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) w klinicznym stopniu zaawansowania IIIA z cechą N2, jest wciąż przedmiotem wielu dyskusji.
Badania i zabiegi endoskopowe mają podstawowe znaczenie w diagnostyce i terapii chorób przewodu pokarmowego. Niestety wiążą się one z dyskomfortem, który zniechęca pacjentów do poddawania się tym procedurom.
W nowoczesnym leczeniu skojarzonym raka sutka (RS) chirurgia nie przestała odgrywać najistotniejszej roli.
Autorka przedstawia wybrane doniesienia z 2009 roku dotyczące przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, raka płuca, chorób śródmiąższowych płuc, gruźlicy i zapaleń płuc.
U 10–25% chorych niedrożność jest pierwszym objawem raka jelita grubego. Dotyczy to głównie osób w podeszłym wieku, co w istotny sposób wpływa na dużą śmiertelność.
Przegląd piśmiennictwa z 2008 roku dotyczącego endoskopii przewodu pokarmowego z powodu liczby opublikowanych badań musi skoncentrować się na najistotniejszych problemach, często spotykanych w praktyce klinicznej. Podobnie jak w latach poprzednich należy zwrócić uwagę na standardy postępowania zalecane przez towarzystwa medyczne.
Leczenie oszczędzające sutek (breast conserving therapy – BCT) jest obecnie standardowym postępowaniem z chorymi na raka sutka (RS) o niskim stopniu zaawansowania. W wyższych stadiach zaawansowania standardem pozostaje radykalna amputacja sutka (operacja Maddena) wykonywana pierwotnie lub poprzedzona leczeniem systemowym.
Miniony rok przyniósł wiele nowych doniesień dotyczących chirurgii gruczołów dokrewnych. Spośród nich wybraliśmy najważniejsze i najciekawsze naszym zdaniem publikacje, pochodzące z najważniejszych ośrodków.
Najczęstszą formą leczenia skojarzonego jest chemioterapia uzupełniająca (lub hormonoterapia w przypadku nowotworów hormonozależnych) po radykalnym zabiegu operacyjnym w celu zniszczenia potencjalnych mikroprzerzutów. W przypadku wielu nowotworów wykazano, że jej wdrożenie wydłuża czas wolny od nawrotu choroby, a także może wydłużać czas całkowitego przeżycia.
Autorzy amerykańscy dokonali retrospektywnej oceny grupy 24 030 chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (non-small cell lung cancer – NSCLC) z zamiarem określenia kierunków zmian ilościowych dotyczących potencjalnie resekcyjnych przypadków raka płuca.
W ciągu ostatnich 20 lat stwierdza się stały wzrost liczby zachorowań na ostre zapalenie trzustki (OZT). Przykładowo w latach 1994–2001 w stanie Kalifornia, w USA, liczba nowych zachorowań na OZT zwiększyła się z 33 do 44 przypadków na 100 tysięcy mieszkańców. Szacuje się, że aktualnie w USA w ciągu roku leczonych jest z powodu tego schorzenia ponad 200 tysięcy osób.
W roku 2008 znaczny postęp w urologii odnotowano w leczeniu raka nerki, a więc dziedzinie, w której przez lata obserwowaliśmy znaczny zastój. Dlatego też większa część niniejszego przeglądu będzie poświęcona temu tematowi.
Kolejny rok został zdominowany przez badania leków wykorzystywanych w ramach tak zwanej terapii ukierunkowanej molekularnie. Niesłabnące zainteresowanie i nadzieje z nią związane wynikają z charakteru leczenia (celowanego) i ograniczonych działań niepożądanych, pomimo dużego kosztu. Ten rodzaj leczenia zbliża nas do modelu zindywidualizowanej terapii, opartej na czynnikach prognostycznych i predykcji oraz uwzględniającej wydolność narządową chorego.
W 2006 roku nastąpił dalszy rozwój celowanego leczenia nowotworów, wykorzystującego swoiste zmiany molekularne. Osiągnięcia w tej dziedzinie dotyczyły zwłaszcza raka sutka, raka nerki oraz nowotworów głowy i szyi. Rok ten zapisze się także w historii onkologii zaaprobowaniem przez amerykańską Agencję do spraw Żywności i Leków (Food and Drug Administration – FDA) pierwszej szczepionki przeciw ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Profesor Jacek Jassem przedstawia wybrane wyniki dużych badań klinicznych lub metaanaliz, opublikowanych w minionym roku, które weryfikują obecne standardy postępowania lub stanowią podstawę ich modyfikacji.
W końcu roku 2005 i w 2006 roku ukazało się wiele publikacji na temat raka odbytnicy, które – tworząc nowe standardy – powinny wpłynąć na rutynową praktykę. Dotyczą one chirurgii, radioterapii, chemioterapii, patologii i zasad przeprowadzania badań kontrolnych chorych po leczeniu.
Podobnie jak w latach ubiegłych, także w 2006 roku, tematykę piśmiennictwa z zakresu torakochirurgii zdominowała diagnostyka inwazyjna oraz leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP)
W 2006 roku opublikowano europejski konsensus postępowania u chorych na zróżnicowanego raka tarczycy, jak również rekomendacje Polskiej Grupy ds. Nowotworów Endokrynnych dotyczące raka tarczycy. Profil ekspresji genów w niskozróżnicowanym PTC jest odmienny niż w klasycznym typie tego nowotworu. Raki brodawkowate tarczycy ewoluujące w raki niskozróżnicowane o agresywnym przebiegu wykazują zwiększoną ekspresję grupy genów związanych z proliferacją komórkową. Ukazały się wytyczne endokrynologów amerykańskich dotyczące rozpoznawania i leczenia nadciśnienia tętniczego, głównie endokrynnego. Metformina okazała się skutecznym lekiem zmniejszającym częstość wczesnych poronień u kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS) oraz zachorowań na cukrzycę w ciąży.
W przeglądzie piśmiennictwa poświęconego endoskopii przewodu pokarmowego w roku 2006 autorzy pominęli część badań i zabiegów endoskopowych. Dotyczy to przede wszystkim echoendoskopii oraz badań z zastosowaniem kapsułki endoskopowej. To drugie badanie jest w Polsce nadal mało popularne, pomimo ogromnego rozwoju techniki i wskazań do badania. Wynika to przede wszystkim z wysokiej ceny badania, gdyż ocena jelita kapsułką endoskopową nie jest badaniem refundowanym przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
