Na co warto zwrócić uwagę? Komentarz dr n. med. Marzeny Frołow (specjalisty angiologa) i lek. Tomasza Aleksiejewa Kleszczyńskiego (specjalisty chirurga naczyń).
Autorzy przedstawiają skompresowane kompendium dotyczące choroby żylnej.
Celem leczenia zwężeń w układzie tętniczym jest przywrócenie perfuzji obwodowej bez rozwarstwienia ściany ani wynaczynienia krwi. Celem leczenia utrudnienia odpływu krwi żylnej jest natomiast wyeliminowanie obwodowego nadciśnienia żylnego. Idealny stent żylny musi zapewniać odpowiednią elastyczność, siłę oraz precyzję implantacji w warunkach anatomicznych i patofizjologicznych charakterystycznych dla przewlekłej choroby żylnej.
Wskazówki dotyczące postępowania okołooperacyjnego u chorych przyjmujących leki przeciwpłytkowe, którzy wymagają dużych zabiegów operacyjnych łączących się z koniecznością rozważenia przerwania leczenia przeciwpłytkowego.
Podiatria to specjalizacja medyczna zajmująca się diagnostyką i leczeniem patologii stóp. Popularna jest w wielu krajach świata, a szczególnie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, bywa jednak mylona z podologią.
W artykule omówiono postępowanie po epizodzie samoistnej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz leczenie przeciwkrzepliwe w zakrzepicy związanej z nowotworem złośliwym, zakrzepicy żył trzewnych i masywnej zakrzepicy żył głębokich.
Poza wąskimi specjalnościami chirurgicznymi takimi jak neurochirurgia klipsy chirurgiczne jeszcze nie tak dawno kojarzyły się w Polsce z chirurgią małoinwazyjną, w której były postrzegane jako „naturalna” metoda hemostazy, w odróżnieniu od czasochłonnego laparoskopowego wiązania nici.
Guzki krwawnicze (hemoroidy) powstają w wyniku poszerzenia podśluzówkowej tkanki naczyniowej w dystalnym odcinku kanału odbytu. Szkieletem, na którym opiera się ta tkanka naczyniowa, jest tkanka łączna, której osłabienie powoduje obniżenie lub wypadanie guzków krwawniczych
Jakie leki znajdują praktyczne zastosowanie w leczeniu chorych na miażdżycę kończyn dolnych? W jakich sytuacjach klinicznych można je stosować?
W artykule podsumowano aktualny stan wiedzy na temat zagrożenia zakrzepowego u kobiet stosujących estrogenowo-progestagenowe doustne środki antykoncepcyjne.
Diagnostyka musi uwzględniać czynniki przyczynowe i inne wpływające na przebieg gojenia się rany przewlekłej (RP). Prawidłowe ustalenie etiologii RP stanowi podstawę dalszego postępowania.
Rana przewlekła to ubytek skóry spowodowany procesem chorobowym lub urazem, niepoddający się leczeniu.
W Polsce nieprawidłowości naczyniowe rozpoznaje się rocznie u około 40 tysięcy dzieci. Poważne zaburzenia występują u około 4000–6000 z nich.
Częstość występowania naczyniaków jest znaczna i sięga 10%.
Od początku 2012 roku dostępne są w Polsce 2 nowe leki przeciwkrzepliwe, to jest dabigatran, bezpośredni inhibitor trombiny (Pradaxa), i rywaroksaban, bezpośredni inhibitor aktywnego czynnika X (Xarelto), we wskazaniach innych niż profilaktyka zakrzepicy w związku z aloplastyką stawu biodrowego i kolanowego.
Częste nakłuwanie żył obwodowych oraz miejscowe działanie chemioterapeutyków, mogą prowadzić do uszkodzeń, zakrzepicy, a także stwardnienia ścian tych naczyń. Z tego powodu porty naczyniowe odgrywają bardzo ważną rolę we współczesnej onkologii.
Artykuł dotyczy zakażeń związanych z obwodowym cewnikiem żylnym, problemu całkowicie niedocenianego i nierozpoznawalnego w zakładach opieki zdrowotnej w Polsce, ale także w niektórych krajach Europy.
Opublikowany na łamach "Medycyny Praktycznej – Chirurgii" artykuł stanowi niezwykle interesujący, kompleksowy przegląd środków hemostatycznych do stosowania miejscowego w chirurgii i dziedzinach pokrewnych. Dotyczy problematyki nieczęsto poruszanej w polskim piśmiennictwie chirurgicznym.