medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
U ciężarnych dolegliwości ze strony zwłaszcza okolicy odbytu oraz zaparcia nierzadko utrzymują się po porodzie i nawracają podczas kolejnych ciąż. W niniejszej publikacji dokonano przeglądu aktualnych doniesień poświęconych wymienionym zagadnieniom oraz przedstawiono obowiązujące zalecenia dobrej praktyki klinicznej.
Dysponujemy obecnie niewielką liczbą danych dotyczących łączenia SBRT z przeciwciałami anty-VEGF, anty-EGFR i anty-HER2. Jakie zalecenia w tym zakresie uzgodnili specjaliści EORTC–ESTRO OligoCare Consortium?
Na 44. Kongresie ESPEN w 2022 r. uchwalono Międzynarodową deklarację o prawie człowieka do opieki żywieniowej będącej istotnym elementem zapobiegania chorobom i ich leczenia.
Pomimo coraz częstszego łączenia SBRT z leczeniem celowanym/immunoterapią w praktyce klinicznej, istnieje niewiele danych dotyczących bezpieczeństwa takiego postępowania oraz mało dowodów wysokiej jakości, na podstawie których można by formułować zalecenia dotyczące leczenia. eksperci z EORTC i ESTRO dokonali przeglądu dostępnych danych naukowych w celu opracowania konsensusu na temat bezpieczeństwa i zmniejszenia ewentualnego ryzyka takiego postępowania.
Leczenie przeciwpłytkowe w okresie okołooperacyjnym z jednej strony może zmniejszać ryzyko zakrzepowe, ale z drugiej strony nasila ryzyko krwawień. Jakie powinno być prawidłowe postępowanie w oparciu o najnowsze wytyczne?
Chirurgia przytarczyc powinna się koncentrować w placówkach specjalistycznych, gdzie chirurdzy z doświadczeniem w tej dziedzinie rocznie wykonują odpowiednio dużą liczbę operacji z tego zakresu. Konsensus ekspertów European Society of Endocrine Surgeons zaleca koncentrację chirurgii przytarczyc w ośrodkach z oddziałami typu Endocrine Surgery Unit. Zapraszamy do lektury artykułu autorstwa prof. Marcina Barczyńskiego i prof. Aleksandra Konturka.
Bogato ilustrowany artykuł komentuje dr hab. n. med. Marek Sierżęga prof. nadzw.: Dynamicznemu rozwojowi technik chirurgicznych towarzyszy zwiększenie zainteresowania anatomią topograficzną, a wiedza z tej dziedziny powinna ewoluować w odpowiedzi na potrzeby rozwijającej się medycyny klinicznej.
Niepołożnicze operacje chirurgiczne w okresie ciąży stanowią duże obciążenie (i dla ciężarnej, i dla płodu). Przed ich wykonaniem należy zasięgnąć opinii położników, którzy jako jedyni mają kwalifikacje do omówienia aspektów anatomiczno-fizjologicznych, które mogą oddiaływać na stan matki i płodu podczas zabiegu.
W przebiegu nienowotworowych chorób pęcherzyka żółciowego wykrywa się zmiany w jego świetle (złogi żółciowe, błotko żółciowe, polipy cholesterolowe, gruczolaki; te ostatnie należy różnicować z polipowatym rakiem pęcherzyka żółciowego) oraz miejscowe lub rozlane pogrubienie jego ściany.
Przetoki między przewodem pokarmowym a układem moczowym to heterogeniczna grupa jednostek chorobowych stanowiących rzadkie powikłanie zarówno nowotworów złośliwych, jak i chorób innych niż nowotwory. Występują rzadko, lecz ich częstość we współczesnej praktyce chirurgicznej stale się zwiększa i będzie zwiększać z uwagi na coraz dłuższy oczekiwany czas życia.
Celem niniejszej publikacji przeglądowej było zebranie dostępnych danych dotyczących najczęściej wykonywanych procedur paliatywnych, ze szczególnym uwzględnieniem ich zalet i wad. Aktualnie dostępne opcje terapeutyczne opierają się na chirurgicznym zespoleniu żołądkowo-jelitowym bądź na endoskopowym wszczepieniu samorozprężalnych metalowych stentów jelitowych. Ostatnio opracowano sposób, który łączy zalety obu technik (długotrwały efekt i minimalnie inwazyjny charakter) – polega na wytworzeniu gastroenterostomii z użyciem stentu metalowego do drenażu przezściennego pod kontrolą endosonograficzną.
Specjalnie dla „Medycyny Praktycznej – Chirurgii” i portalu mp.pl prof. dr hab. n. med. Bruno Szczygieł i dr n. med. Anna Ukleja dokonali przeglądu ubiegłorocznego piśmiennictwa i doniesień zjazdowych z Kongresu ESPEN. Jak zawsze, podsumowanie wzbogacają komentarze eksperckie.
Polecamy lekturę bogato ilustrowanego artykułu poświęconego współczesnej technice operacyjnej, która wykorzystuje kluczowe punkty anatomiczne określone przez wielkich poprzedników – gigantów przeszłości chirurgii.
Występowanie wewnątrzprzewodowych nowotworów o brodawkowatym typie wzrostu było znane od dawna. Mimo że nazewnictwo tego rodzaju zmian różniło się w zależności od kraju i regionu, to wiadomo było, że charakteryzują się korzystniejszym pooperacyjnym rokowaniem niż rak dróg żółciowych.
Tegoroczny zjazd American Society of Clinical Oncology (ASCO)) jak zwykle oferował dostęp do ogromnej ilości najnowszych informacji dotyczących terapii chorych na nowotwory złośliwe. W tym artykule przedstawiono wyniki najważniejszych zdaniem autora wyników badań dotyczących terapii systemowej chorych na raka płuca.
W tym roku osobną ścieżkę tematyczną stanowiły między innymi problemy związane z poszerzeniem dostępu do specjalistycznej opieki medycznej za pomocą telemedycyny oraz efektywnością kosztową najnowszych metod diagnostyki onkologicznej w skali globalnej. Jak zawsze, przedstawiono wyniki badań klinicznych i zaktualizowano dane z dotychczasowych obserwacji w trwających badaniach. Przedstawiamy w skrócie wybrane, interesujące z punktu widzenia klinicysty doniesienia z tegorocznego kongresu ASCO.
Zapadalność i śmiertelność z powodu raka jelita grubego można zmniejszyć przez badania przesiewowe osób w wieku 50–70 lat o przeciętnym ryzyku zachorowania.
Ultrasonografię od wielu lat uważa się za badanie obrazowe pierwszego rzutu w diagnostyce chorób tarczycy z uwagi na swój nieinwazyjny charakter, niską cenę, powszechną dostępność i skuteczność w wykrywaniu zmian patologicznych. Aktualne polskie rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia raka tarczycy koncentrują się na ultrasonograficznych i klinicznych cechach ryzyka złośliwości ognisk.
Jakie zmiany wprowadzono w aktualnej klasyfikacji TNM czerniaka i które z nich wływają na postępowanie kliniczne? Jakie informacje muszą zostać podane w raporcie z badania histologicznego?
W niniejszym artykule przedstawiono nowoczesne podejście do opieki okołooperacyjnej według aktualnych wytycznych ERAS Society na przykładzie chorego na nowotwór jelita grubego.
