Dieta IF określana jako okresowa głodówka, od niedawna budzi ogromne zainteresowanie ze względu na doniesienia o jej skuteczności w redukcji masy ciała oraz pozytywnych korzyściach zdrowotnych.
Zalecenia kliniczne zarówno PTD, jak i ADA jednoznacznie podkreślają rolę metforminy w terapii cukrzycy typu 2, preferując ją jako lek pierwszego wyboru, o ile nie istnieją przeciwwskazania do jej stosowania, a terapia ta jest dobrze tolerowana.
W 2015 roku na świecie na cukrzycę chorowało 415 mln osób (co 11 dorosły), a zmarło 5 mln.1 Według pierwszych wiarygodnych danych, w 2013 roku na cukrzycę chorowało 2,73 mln Polaków. W 2015 roku liczba zgonów z powodu cukrzycy w Polsce przekroczyła 21 tys.
Przedstawiamy krótkie podsumowanie najważniejszych wyników badań dotyczących czerniaka, które zaprezentowano podczas ASCO Annual Meeting w Chicago.
Leczenie objawowe powinno być indywidualnie dobrane do każdego pacjenta, z uwzględnieniem chorób towarzyszących. Jeżeli jeden lek jest nieskuteczny, należy zastąpić go kolejnym. Opioidy zalecane są dopiero, gdy żaden lek pierwszego wyboru (leki przeciwpadaczkowe i/lub leki przeciwdepresyjne) nie będzie skuteczny.
W jednej z przeprowadzonych analiz, wśród 219 chorujących na cukrzycę typu 1, u 26,9% występowała przynajmniej jedna dodatkowa choroba autoimmunologiczna. Z tego powodu często mówi się o potrzebie wykonywania rutynowo badań przesiewowych w kierunku najczęściej współwystępujących chorób.
Mimo intensywnie prowadzonych badań wciąż nie ma skutecznego leczenie przyczynowego neuropatii cukrzycowej. Niemniej jednak niektóre randomizowane badania kliniczne wykazały poprawę u chorych po zastosowaniu wybranych leków, szczególnie kwasu alfa-liponowego.
Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym przewlekłym powikłaniem cukrzycy, dotyczącym nawet do 90% chorych. Skutkuje występowaniem silnych dolegliwości bólowych, znacząco pogarszających jakość życia chorych.
Udowodniono, że mechanizmem w największym stopniu odpowiedzialnym za postępujący przebieg cukrzycy typu 2 jest stopniowo malejące wydzielanie insuliny, określane mianem „dysfunkcji komórki β”.
Metformina to lek pierwszego wyboru w leczeniu cukrzycy typu 2 i stanu przedcukrzycowego. Jest to lek o dobrym profilu bezpieczeństwa, obecny na rynku już 60 lat. W artykule omówiono przeciwwskazania do jego stosowania.
W organizmie człowieka ALA syntetyzowany jest przede wszystkim w wątrobie, a także przyswajany zarówno z pokarmów roślinnych, jak i zwierzęcych.
Jednym z czynników o kluczowym znaczeniu dla genezy późnych powikłań cukrzycy jest stres oksydacyjny. Powstaje on wskutek obecności nadmiaru reaktywnych form tlenu, takich jak nadtlenki, ponadtlenki, rodniki hydroksylowe czy tlen singletowy, a także reaktywnych form azotu.
Narodowa Fundacja Nerkowa w USA, grupa robocza Kidney Disease Outcomes Quality Initiative (K/DOQI ) sprecyzowała definicję przewlekłej choroby nerek (PChN), która upowszechniła się w Polsce i została zaakceptowana przez środowisko nefrologiczne. Kryteria rozpoznania i stadia progresji PChN mają również zastosowanie w przypadku uszkodzenia nerek powstałego u chorych na cukrzycę.
Nadrzędnym celem terapii jest uzyskanie optymalnych wartości glikemii przy minimalnym ryzyku hipoglikemii. I chociaż zasada stosowania wielokrotnych wstrzyknięć lub osobistych pomp insulinowych jest swoistym dogmatem w leczeniu cukrzycy typu 1, to jednak można też stosować i inne schematy insulinoterapii, o ile pozwalają one osiągnąć wyznaczony cel terapii.
Histologiczny podział tkanki tłuszczowej na białą i brunatną stał się, w ostatniej dekadzie, nie mniej atrakcyjny i użyteczny dla badaczy niż klasyczny anatomiczny podział na tkankę tłuszczową obwodową i trzewną.
Chorzy na cukrzycę z psychologicznymi lub społecznymi problemami upośledzającymi ich zdolność do samokontroli i aktywnego udziału w procesie leczenia rzadziej przestrzegają zaleceń lekarskich, gorsze jest u nich wyrównanie metaboliczne oraz rozwija się więcej powikłań.
Metformina w tym roku obchodzi jubileusz 60 lat obecności na rynku. Mimo to wciąż odkrywane są coraz to nowe, korzystne efekty jej działania, a niektóre „stare” przeciwwskazania odchodzą w niepamięć.
Nadrzędnym celem terapii hipolipemizującej u wszystkich chorych, w tym u chorych na cukrzycę z dyslipidemią, jest redukcja stężenia LDL-C.
Insulina została odkryta w 1921 roku przez Fredericka G. Bantinga i pracującego z nim studenta Charlesa Besta. Pierwszym pacjentem, który otrzymał oczyszczony ekstrakt z trzustki był 14-letni Leonard Thompson. Półtora roku później odkrywcy insuliny otrzymali Nagrodę Nobla. Tak zaczęła się era insulinoterapii.