medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Mammografia, ultrasonografia i obrazowanie techniką rezonansu magnetycznego są najczęściej stosowanymi metodami obrazowania piersi po zabiegach rekonstrukcyjnych.
Silna motywacja kobiety do leczenia odtwórczego i uzyskania jak najlepszego efektu zabiegu bez wątpienia sprzyja szybkiemu powrotowi do pełnej sprawności. Z drugiej jednak strony, brak jednolitych schematów opieki i stosunkowo uboga literatura fachowa, zmuszają ośrodki rekonstrukcyjne do wypracowania własnych metod postępowania.
Związane z płucami powikłania radioterapii, wynikające z ekspozycji na promieniowanie jonizujące występują u 5-20% chorych poddawanych radioterapii na obszar klatki piersiowej (między innymi z powodu raka płuca, raka piersi oraz nowotworów limfatycznych). Powikłania te wpływają na pogorszenie jakości życia chorych.
U chorych na dziedzicznego raka piersi stwierdza się najczęściej mutacje genu BRCA, która występuje u około 1 na 1000 kobiet. Ryzyko zachorowania na raka piersi przez nosicielki mutacji BRCA1 w ciągu całego życia wynosi 47–66%, a w przypadku nosicielek mutacji BRCA2 40–57%. Wczesne wykrywanie mutacji BRCA ma podstawowe znaczenie w optymalizacji monitorowania nosicielek, co pozwala u tych kobiet na wykrycie raka piersi na wczesnym etapie jego rozwoju.
W ostatnich latach do leczenia chorych na raka piersi wprowadzono 6 nowych ukierunkowanych molekularnie leków. Stosuje się je od niedawana, dlatego rozpoznanie i właściwe postępowanie w przypadku swoistych dla nich działań niepożądanych może stanowić trudność nawet dla doświadczonych onkologów.
Większość spośród naciekających raków piersi występujących u kobiet wykazuje ekspresję receptorów steroidowych. W Stanach Zjednoczonych, w grupie kobiet w podeszłym wieku, wciąż utrzymuje się rosnący trend zapadalności na naciekającego raka piersi wykazującego ekspresję receptorów steroidowych, w porównaniu z rakami bez ekspresji tych receptorów. O zależności pewnych raków piersi od estrogenów wiadomo od końca XIX wieku, lecz wykorzystanie blokady receptorów estrogenowych jako metody leczenia i zapobiegania zapoczątkowano w latach 70. XX wieku.
Artykuł ten jest pierwszym z cyklu tekstów poświęconych zagadnieniom kontroli i opieki stomatologicznej nad chorymi leczonymi z powodu nowotworów złośliwych.
Badanie piersi, która została zrekonstruowana przy użyciu implantu wykonuje się przede wszystkim w celu wykrycia patologii tkanek otaczających oraz oceny stanu wszczepionego implantu i ewentualnych powikłań po zabiegu.
W artykule przedstawiono rozwój badań obrazowych. Opisano ich kliniczne zastosowanie w rozpoznawaniu i leczeniu dwóch rodzajów nowotworów złośliwych – raka piersi i chłoniaków – oraz ich wpływ na postępowanie terapeutyczne podejmowane u chorych. Ponadto zaprezentowano opinie dotyczące przyszłości badań obrazowych w onkologii.
W ciągu ostatnich 10 lat obserwuje się zmniejszenie odsetka nawrotów miejscowych u chorych na wczesnego raka piersi. Jest to wynik postępu w diagnostyce, stałego rozwoju metod badań patomorfologicznych, stosowania nowoczesnego leczenia chirurgicznego i systemowego, ale przede wszystkim - wdrażania innowacyjnych metod radioterapii.
O ile problematyka zaparć jest materiałem na opasłą książkę, o tyle występująca u niektórych pacjentów „twarda konsekwencja” zaburzeń oddawania stolca (fecal impaction) jest tematem tyleż prostym co niewdzięcznym.
Niniejsza publikacja zawiera syntetyczne podsumowanie aktualnego stanu wiedzy na temat terapii raka żołądka miejscowo zaawansowanego, które zostało dokonane przez autorów pochodzących z jednego z najlepszych ośrodków onkologicznych na świecie z Anderson Cancer Center w Houston w Teksasie.
W artykule przedstawiliśmy patogenezę obrzęku limfatycznego, metody diagnostyczne i przebiegu naturalny w przypadku zajęcia kończyny. Głównym tematem jest występowanie obrzęku limfatycznego kończyny górnej u chorych leczonych z powodu raka piersi oraz obrzęku limfatycznego kończyny dolnej w przebiegu nowotworów ginekologicznych. Dokonaliśmy też przeglądu dotychczas stosowanych sposobów leczenia obrzęku limfatycznego oraz nowych metod leczenia chirurgicznego, będących obecnie przedmiotem zaawansowanych badań klinicznych.
Wysiłek mięśniowy aktywuje czynność niemal wszystkich narządów. Systematyczna aktywność ruchowa (trening zdrowotny) jest uznaną składową stylu życia, która odgrywa bardzo ważną rolę w profilaktyce wielu chorób. Przeciwdziała ona miażdżycy, zaburzeniom metabolizmu lipidów, otyłości, niektórym chorobom naczyń krwionośnych, zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę.
Elektrochemioterapia (ECT) jest stosunkowo nową metodą terapeutyczną. Obecnie stosuje się ją w przypadku nieoperacyjnych, zaawansowanych nowotworów zlokalizowanych w powłokach ciała (skórze lub przedziale podskórnym) - zarówno w leczeniu pierwotnych nowotworów skóry (raki i czerniaki), jak i przerzutów innych nowotworów powstających w skórze/tkance podskórnej i niekwalifikujących się do innej terapii (np. izolowanej perfuzji kończyny).
Pierwotne nowotwory otrzewnej (międzybłoniak, śluzak rzekomy) są rzadkie. Znacznie częściej rozpoznaje się wtórne zrakowacenie otrzewnej (ZO), które jest jedną z form szerzenia się większości złośliwych nowotworów układu pokarmowego i jajnika. Skojarzone leczenie ZO jest postępowaniem wielospecjalistycznym.
Potwierdzono, że dzięki przesiewowemu badaniu wykonywanemu techniką LDCT można zmniejszyć liczbę zgonów z powodu raka płuca. Pełne korzyści ze skryningu uda się osiągnąć, gdy badanie przesiewowe stanie się powszechnie dostępne i będzie prowadzone w sposób maksymalizujący jego skuteczność.
W artykule przedstawiono praktyczne zalecenia dotyczące czasu i sposobu wykonania ponownego oznaczenia ekspresji receptorów w zmianach przerzutowych, uzgodnione przez zespół specjalistów patomorfologii, posiadających rozległe doświadczenie w zakresie oznaczania HER2 i receptorów hormonalnych. Przedstawione zalecenia stanowią opinię zespołu ekspertów.
W artykule przedstawiono cechy biologiczne podtypów raka nerkowokomórkowego o budowie innej niż jasnokomórkowa. Ponadto omówiono dane (zarówno znane już uprzednio, jak i świeżo udostępnione), które mogą stanowić wskazówkę dla klinicystów odnośnie do wyboru terapii dla chorych na te stosunkowo rzadkie typy raka nerki.
Niekorzystny wpływ otyłości na rokowanie u chorych na nowotwory wynika nie tylko z jej bezpośredniego wpływu na biologię komórek nowotworowych, ale może być również uwarunkowany suboptymalnym leczeniem systemowym otyłych chorych.
