Praktyczny, ilustrowany artykuł omawia zagadnienie oceny diagnostycznej utykającego dziecka. Wskazuje na objawy alarmowe, a także na charakterystyczne wyniki badania fizykalnego, które mogą pomóc w ustaleniu właściwego rozpoznania. Autorzy dokonują również przeglądu dostępnych badań pomocniczych, w tym radiologicznych, oraz proponują schematy diagnostyczne, które powinny ułatwić codzienną praktykę. Komentarz dr. hab. n. med. Jerzego Sułki przybliża ponadto różnice w postępowaniu związane z polskimi realiami, a także podkreśla najważniejsze informacje, o których powinien pamiętać każdy lekarz opiekujący się małymi pacjentami.
Przemijające (zwiewne) zapalenie stawu biodrowego (PZSB) jest łagodnym, samoograniczającym się procesem chorobowym. Rozpoznanie ustala się po wykluczeniu poważniejszych przyczyn ostrego bólu stawu biodrowego. Chociaż etiologia choroby pozostaje niejasna, powszechnie uważa się, że ma ona podłoże wirusowe.
Ból biodra jest często występującą i powodującą niesprawność przypadłością, która dotyczy pacjentów w każdym wieku. Wielość rozpoznań różnicowych stanowi wyzwanie diagnostyczne.
Wiele osób doświadczy ostrego bólu krzyża w ciągu swojego życia. Pierwszy epizod zazwyczaj zdarza się między 20. a 40. r.ż. Dla wielu osób ostry ból krzyża jest pierwszym powodem szukania pomocy lekarskiej w wieku dorosłym.
Ocena budowy stóp dziecka i ustalenie ewentualnych wskazań do leczenia jest według mnie najczęstszym problemem, z jakim zgłaszają się do poradni rodzice małych dzieci zatroskani o ich właściwy rozwój lub skierowani przez pediatrów, lekarzy rodzinnych, a niekiedy lekarzy rehabilitacji medycznej lub fizjoterapeutów.
Nieprecyzyjne używanie pojęcia „dysplazja” prowadzi do wielu nieporozumień, głównie w zakresie postępowania terapeutycznego.
Problem rozpoznawania, a zwłaszcza leczenia bólu pleców u dzieci jest niedoceniany, przede wszystkim z powodu rzadszego występowania w tej grupie wiekowej niż u dorosłych, trudniejszej diagnostyki, a także nieznajomości tego zagadnienia wśród lekarzy, głównie pediatrów i rodzinnych.
Autor w sposób skondensowany i praktyczny omówił zagadnienia dotyczące naturalnego rozwoju osobniczego w odniesieniu do każdej "deformacji" oraz wyjaśnił wiele mitów dotyczących ich leczenia.
Pierwotne guzy stanowią mniej niż 10% nowotworów kręgosłupa. Mimo że występują one rzadko, to mogą prowadzić do poważnych następstw, wynikających z miejscowego zniszczenia kości oraz naciekania otaczających struktur nerwowych i naczyniowych. Ich leczenie jest trudne nawet dla najbardziej doświadczonych lekarzy i wymaga wielospecjalistycznego postępowania w celu uzyskania jak najlepszego wyniku. W artykule omówiono najczęściej występujące pierwotne guzy kości i najnowsze osiągnięcia w zakresie ich leczenia operacyjnego i farmakologicznego, a także radioterapii.
Wywiad i badanie przedmiotowe mają podstawowe znaczenie w rozpoznawaniu chorób reumatologicznych u dzieci. Trafność takiego badania można zwiększyć, stosując ustalony schemat postępowania.