Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ), która obejmuje zakrzepicę żył głębokich (ZŻG) i zatorowość płucną (ZP), jest częstą przyczyną chorobowości i zgonów.
Udar mózgu jest jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności na całym świecie i trzecią przyczyną zgonów w krajach uprzemysłowionych.
Autorzy artykułu poruszają ważny i dość często niedoceniany problem zakrzepicy w populacji dziecięcej. Omawiają czynniki ryzyka i formy profilaktyki farmakologicznej.
Autor przedstawia praktyczne aspekty stosowania nowego doustnego leku przeciwkrzepliwego – dabigatranu w zapobieganiu powikłaniom zakrzepowo-zatorowym u chorych z migotaniem przedsionków.
Radykalna limfadenektomia szyjna pozostaje standardem postępowania z węzłami chłonnymi szyi, zarówno zmienionymi – wyczuwalnymi w badaniu dotykiem, jak i niewyczuwalnymi, ale mogącymi zawierać przerzuty nowotworów obszaru głowy i szyi. Jednak niekwestionowanym problemem związanym z tą operacją są związane z nią istotne powikłania. W artykule omówiono ogólnoonkologiczne zasady kwalifikacji chorych do tej operacji z uwzględnieniem wpływu niektórych elementów opieki okołooperacyjnej na ryzyko powikłań. Ponadto przedstawiono aspekty techniki chirurgicznej pozwalające uniknąć najczęstszych powikłań.
Postęp, który się dokonał w medycynie w II połowie XX wieku sprawił, że coraz częściej konieczne jest utrzymywanie dostępu do żyły centralnej u coraz większej liczby pacjentów.
Obraz kliniczny zespołu żyły głównej górnej (ZŻGG) jest bardzo charakterystyczny, a jego objawy mogą być burzliwe. Przyczyną ZŻGG jest niedrożność żyły głównej górnej spowodowana uciskiem z zewnątrz lub zakrzepicą. Niedawno opublikowane dane wskazują, że w większości przypadków przebieg ZŻGG jest względnie łagodny, a u wielu chorych dochodzi do samoistnej poprawy.