Chociaż precyzyjne obliczenie właściwej mocy IOL ma kluczowe znaczenie dla pooperacyjnej ostrości wzroku i zadowolenia pacjenta, zgodnie z aktualnym stanem wiedzy nie istnieje jeden uniwersalny wzór regresyjny, który umożliwiałby obliczenie prawidłowej mocy IOL w każdej sytuacji klinicznej.
Rak podstawnokomórkowy (BCC) oraz rak kolczystokomórkowy stanowią większość nowotworów skóry niebędących czerniakami. Większość przypadków BCC leczą miejscowo dermatolodzy i chirurdzy. Pojawienie się inhibitorów szlaku Hedgehog znacząco rozszerzyło możliwości terapeutyczne.
U noworodków płci męskiej, szczególnie wcześniaków, często obserwuje się niezstąpienie jąder. Jeżeli jądro znajduje się poza moszną, należy ustalić, czy daje się je zbadać palpacyjnie oraz czy nieprawidłowość występuje jedno- czy obustronnie.
Do niedawna MR było stosowane głównie jako narzędzie umożliwiające określenie stopnia zaawansowania raka gruczołu krokowego. Obecnie jednak, może ona również być stosowana w planowaniu i kontroli zindywidualizowanego leczenia, tak, aby ocenić skuteczność terapii oraz wykryć ewentualną wznowę raka gruczołu krokowego.
Ustalenie najbardziej dla pacjenta odpowiedniej mocy soczewki wewnątrzgałkowej stanowi poważne wyzwanie dla wielu chirurgów. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy uzyskuje się różne wyniki obliczeń i pojawiają się wątpliwości, która formuła służąca do określenia mocy IOL jest najlepsza dla pacjenta.
Leczenie żywieniowe (synonim: żywienie kliniczne) jest jednym z podstawowych elementów opieki nad pacjentem oddziału chirurgicznego. Może być realizowane drogą dojelitową (do przewodu pokarmowego) lub pozajelitową (dożylną), bądź obiema jednocześnie.
Komentarz prof. Andrzeja Budzyńskiego.
Przeczytaj artykuł przygotowany specjalnie dla Medycyny Praktycznej.
Już pierwsze doniesienia na temat zastosowania tego leku w położnictwie niosły ze sobą niepokojące sygnały: oprócz efektu przeciwbólowego stwierdzano również działania niepożądane – podkreśla dr Paweł Krawczyk z Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii UJ CM.
Aktualnie wśród powikłań ujawniających się w okresie pooperacyjnym wymienia się: powikłania krwotoczne, zakażenia, wodobrzusze, przecieki żółci oraz zaburzenia czynności wątroby, które mogą prowadzić do jej niewydolności. Główną przyczyną powikłań i śmiertelności w okresie pooperacyjnym są przecieki żółci.
Wszystkie zalecenia dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego wskazują na konieczność łączenia postępowania farmakologicznego i niefarmakologicznego w celu osiągnięcia u chorych docelowych wartości terapeutycznych. Artykuł stanowi krótki przegląd piśmiennictwa na temat niefarmakologicznych metod postępowania, podkreśla najważniejsze wnioski oraz zalecenia, jakie należy przekazać każdemu choremu na nadciśnienie tętnicze, wskazując, które z często stosowanych zaleceń mają rzeczywiście potwierdzoną skuteczność.
Występowanie wrodzonych zaburzeń w układzie krzepnięcia lub ich brak można ustalić na podstawie oceny morfologii krwi, czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji oraz czasu protrombinowego.
Migrena jest częstą chorobą nerwowo-naczyniową, która charakteryzuje się występowaniem epizodów bólu głowy (często ciężkiego), z towarzyszącymi nudnościami i nadwrażliwością na bodźce, takie jak światło, dźwięki i ruchy głowy.
W artykule opisano etiologię bólu układu mięśniowo-szkieletowego związanego z nadmierną ruchomością stawów, obejmującą niektóre zespoły uwarunkowane genetycznie, a także postępowanie kliniczne u dzieci.
W niniejszym artykule dokonano przeglądu najnowszego piśmiennictwa dotyczącego HFMD ze zwróceniem szczególnej uwagi na nietypowe postaci skórne choroby, rozpoznanie choroby o ciężkim przebiegu z objawami zagrażającymi życiu, jak również nowe kierunki w zapobieganiu i leczeniu tego zakażenia.
W związku ze wzrastającą w większości krajów uprzemysłowionych, w tym w Polsce liczbą nowym zakażeń HIV, szczególnie wśród MSM, autorzy artykułu przeanalizowali czynniki ryzyka zakażenia HIV związanego z kontaktami oralnymi.
Zarówno niedokrwistość, jak i przetoczenie KKCz zwiększa śmiertelność, dlatego oba te stany mogą zaszkodzić chorym w ciężkim stanie. Kiedy więc należy podjąć decyzję o przetoczeniu KKCz u dzieci przebywających na OIT?
Leczenie operacyjne jest obecnie najskuteczniejszą opcją postępowania z chorymi z otyłością olbrzymią. Zapewnia istotną i długotrwałą redukcję masy ciała, ustępowanie chorób i powikłań związanych z otyłością, szczególnie cukrzycy typu 2 i nadciśnienia tętniczego, zmniejsza ryzyko zgonu oraz wpływa na poprawę jakości życia.
Praktyczny, ilustrowany artykuł omawia zagadnienie oceny diagnostycznej utykającego dziecka. Wskazuje na objawy alarmowe, a także na charakterystyczne wyniki badania fizykalnego, które mogą pomóc w ustaleniu właściwego rozpoznania. Autorzy dokonują również przeglądu dostępnych badań pomocniczych, w tym radiologicznych, oraz proponują schematy diagnostyczne, które powinny ułatwić codzienną praktykę. Komentarz dr. hab. n. med. Jerzego Sułki przybliża ponadto różnice w postępowaniu związane z polskimi realiami, a także podkreśla najważniejsze informacje, o których powinien pamiętać każdy lekarz opiekujący się małymi pacjentami.
Praktyczne wykorzystanie zaproponowanej terminologii pozwoli nie tylko na ujednolicenie opisów sonograficznych, ale również na wykorzystanie w przyszłości wyników podobnych badań z wielu ośrodków do metaanalizy – ocenia prof. Artur Czekierdowski.